Bates Magazine

Na 22 jaar huwelijk en 10 kinderen, dumpte Charles Dickens in 1858 zijn vrouw, Catherine Dickens.

Het gebruik van zijn pen, beweerde hij dat Catherine mentaal onevenwichtig was en een ongeschikte echtgenote en moeder; in werkelijkheid wilde hij met een jongere vrouw, actrice Ellen Ternan.

Jarenlang geloofden critici en biografen hem op zijn woord. Nu heeft hoogleraar Engels Lillian Nayder het onaardige beeld dat de romanschrijver van zijn vrouw schetste, ontkracht met haar biografie uit 2010, The Other Dickens: A Life of Catherine Hogarth.

Professor Engels Lillian Nayder, gefotografeerd door Phyllis Graber Jensen.

Hoe bent u geïnteresseerd geraakt in Catherine Dickens?

Het was merkwaardig voor mij dat Catherine altijd werd afgewezen door critici, terwijl Dickens’ kant van het verhaal altijd werd aanvaard – ook al waren er genoeg aanwijzingen dat hij verhalen over zijn vrouw had verzonnen. Critici wilden er gewoon niet aan. Charles Dickens heeft de taal van haar verhaal gevormd – en hij heeft veel leugens over haar verteld.

Zoals?

Hij schreef een brief die in de New York Tribune terechtkwam, de zogeheten “Overtreden Brief,” waarin hij zei dat de “eigenaardigheid van haar karakter” “alle kinderen” op de zorg van Catherine’s zuster Georgina had doen belanden, de huishoudster van de familie Dickens. Niet waar.

Het is een ingewikkeld familiecomplot. Catherine’s zusters – Mary en Georgina – zijn altijd afgeschilderd als aan zijn kant. Dickens’ verschillende beweringen aan en over hen hebben de relaties tussen alle zusters verdonkerd en vertroebeld. Na de scheiding in 1858 koos Georgina ervoor om in het huishouden van Charles Dickens te blijven, dus dat is altijd een bijzonder nare kwestie geweest. Er was nog een derde zuster, Helen – Catherine’s goede vriendin en bondgenote – maar zij is tot nu toe genegeerd.

Waarom behandelde Charles Dickens zijn vrouw zo?

Hij had heel wat uit te leggen als hij zijn vrouw het huis uit wilde jagen. Maar hij kon niet publiekelijk toegeven dat het was omdat hij interesse had in een jonge vrouw van dezelfde leeftijd als een van zijn dochters. Echtscheiding was geen optie, omdat men moest aantonen dat er overspel was gepleegd door de man of de vrouw. Dickens wilde daar niet naar toe. Hij was de romanschrijver van huis en haard. U keek ook naar het seksleven van het koppel. Door de tijdsintervallen tussen bevallingen en concepties van een vrouw te kennen, kunnen we wiskundige modellen gebruiken om de seksuele activiteit te bepalen van een koppel dat geen voorbehoedsmiddelen gebruikt. Critici hebben altijd beweerd dat Dickens tegen 1850 zijn belangstelling voor zijn vrouw had verloren, maar hun seksleven was in het begin van de jaren 1850 even actief als in het begin van de jaren 1840.

Om een voorbeeld te geven: het interval van 310 dagen tussen Catherine’s achtste bevalling en haar volgende conceptie in 1849 is ongeveer even groot als het interval na haar tweede bevalling in 1838 en suggereert vier geslachtsgemeenschappen per maand.

Wat interpreteert u uit Charles’ beoefening van het mesmerisme, wat wij tegenwoordig hypnose noemen?

Hij heeft Catherine wel gebiologeerd – aanvankelijk in Pittsburgh tijdens de Amerikaanse tournee van 1842 – maar het had geen therapeutische reden, omdat Catherine niet ziek was. Ik denk dat hij wilde aantonen dat hij in feite het bewustzijn van zijn vrouw kon beheersen. Op een vergelijkbare manier heeft Dickens generaties biografen gebiologeerd. Hij heeft een zeer grote invloed, en ik probeer me daartegen te verzetten.

Dus toen Catherine een kookboek schreef, werd dat door latere critici afgedaan als slecht eten van een labiele dikke vrouw?

Het boek bevat vooral maaltijdplannen, oftewel ‘bills of fare’, en biografen van Dickens hebben het tegen haar gebruikt, als meer bewijs waarom het huwelijk ‘niet werkte’. Haar man werd gezien als licht en wispelturig, en zij als een bezwarend lichaam dat hem onderwierp met macaroni en kaas.

Moderne critici die naar Victoriaanse maaltijden kijken, kunnen niet anders dan afgeschrikt worden. De gerechten zijn zwaar – fricassee kip, gebakken aardappelen, mergpudding, macaroni met kaas, veel spek, en Italiaanse room – maar de mensen aten niet alles wat hen aan tafel werd voorgeschoteld. Er waren misschien 10 gerechten, maar de gasten kozen en kozen. In wezen heeft men Catherine de schuld gegeven van de Victoriaanse keuken, die zelf een verkeerde voorstelling van zaken heeft gegeven.

Nog niet zo lang geleden heeft Susan Rossi-Wilcox Catherine’s boek gelezen in de context van de Victoriaanse kookkunst. Wat ze laat zien is dat Catherine aan de bal was en haar ingrediënten goed gebruikte. Ze was geen onbekwame macaroniliefhebber.

Werd Catherine’s lichaam vergeleken met een ideaal Victoriaans lichaamstype?

Victorianen hadden een vrij duidelijk gevoel voor zwaarlijvigheid. Maar uit het scala aan beschrijvingen van Catherine blijkt dat niet iedereen haar zag en meteen dacht: “Die vrouw is dik!” Sommigen vonden dat ze er best aangenaam uitzag.
De meeste negatieve interpretaties van haar lichaam weerspiegelen de manier waarop haar huwelijksgeschiedenis door critici opnieuw is uitgevonden, in navolging van Dickens. De kritiek op haar uiterlijk zou niet gelanceerd zijn als het huwelijk intact was gebleven.

Wanneer hebben uw studenten geholpen bij het testen van Catherine’s recepten?

Tijdens mijn korte cursus een aantal jaren geleden, genaamd “Constructing Catherine Dickens.”
Ik zal nooit het beeld vergeten van twee studenten die in mijn keuken sinaasappelbeignets aan het maken waren, dat zijn gepaneerde en gefrituurde sinaasappelpartjes. De olie spetterde overal, maar de beignets smaakten erg goed. Maar alles wat gebakken is, smaakt goed.

Hoe zou het verhaal van Charles en Catherine eruit zien in de hedendaagse tabloid- en social-media-context?

Er is eigenlijk geen vergelijking mogelijk, omdat wat als gepast wordt beschouwd in de situatie van een gewonde echtgenote sinds de jaren 1850 zo drastisch is veranderd. Catherine gaf geen enkele publieke verklaring over haar behandeling door Dickens. Vandaag de dag heeft zelfs de vrouw van Tiger Woods een interview met People magazine gehad. Catherine heeft die kansen altijd afgeslagen.