Bandsaw Resawing

De eerste keer dat ik een meubelstuk zag met deurpanelen die volgens het boekje bij elkaar pasten, was in een museumtentoonstelling over 17e- en 18e-eeuwse houtbewerking. Na het zien van die bijna identieke panelen met gespiegelde nerven, was ik verslaafd. In die tijd had ik in mijn kleine kelder een oude Craftsman lintzaag. Het blad had een “one size fits all” en gaf bruikbare radiuszaagsneden, maar was nog lang niet klaar voor het herzaagwerk dat ik er nu voor gepland had. En eerlijk gezegd had de zaag meer nodig dan alleen een nieuw blad om nauwkeurig en consistent te kunnen herzagen.

Waarom opnieuw zagen?

Het simpele antwoord is om meer uit je voorraad te halen. Bijvoorbeeld, in plaats van een plank van 1″-dikte te schaven tot 3⁄8″, kunt u door te herzagen twee planken uit hetzelfde stuk halen. Een bijkomend voordeel is dat elk van deze planken bijna identieke nerfpatronen zal hebben, wat resulteert in een boek-gelijkend oppervlak, juist. Door diezelfde 1″-dikke plank in 1⁄8″-dikke fineerlagen te snijden, wordt een dure houtsoort nog duurder.

Ik heb toen veel geleerd over hoe je van een lintzaag en zijn eigenaar een niet te missen team voor herzagen kunt maken. De eerste stap is het goed afstellen van uw lintzaag om de tafel loodrecht op het zaagblad te zetten, de geleiders optimaal te laten presteren en ervoor te zorgen dat het zaagblad goed loopt.

Met uw zaag goed afgesteld, gaat u naar het zaagblad. Het doorzagen van brede planken vereist een blad dat gelijkmatig zaagt over de hele dikte van de voorraad en grote hoeveelheden zaagsel afvoert. Hoe breder het blad, hoe rechter de zaagsnede, dus gebruik het breedste blad dat uw lintzaag aankan. De meeste zagen zijn geschikt voor een blad met een breedte van minstens 1⁄2″, en vele zelfs breder. Een breed blad met 3 tanden per inch (tpi) zorgt voor de perfecte combinatie van een agressieve en toch gladde zaagsnede en het afvoeren van het zaagsel dat nodig is bij het herzagen.

Denk ten slotte aan de omheining van uw zaag. Het werkstuk mag niet hoger zijn dan tweemaal de hoogte van de omheining. Bijvoorbeeld, een 4″-hoge schutting is geschikt voor een 8″-brede plank. Gebruik een extra in de werkplaats gemaakte afrastering als meer hoogte nodig is.

Klaar, klaar en nu aan de slag!

Begin met het vierkant maken van uw voorraad en een stuk schroot van vergelijkbare grootte. Dit zal ervoor zorgen dat de voorraad plat op de tafel ligt en loodrecht op de omheining. Gebruik het stuk schroot om de zaaginstelling te testen. Plaats de geleider op de gewenste dikte en voer het materiaal langzaam in het zaagblad. De zaagmotor moet soepel lopen zonder te haperen. Maak de zaagsnede af door het materiaal met een duwstok langs het zaagblad te schuiven. Controleer nu de snede.

Als het gezaagde stuk dikker is aan de boven- of onderkant, controleer dan of de tafel een hoek van 90° maakt met het blad, en stel indien nodig bij.

Als er een boog of buik in de zaagsnede zit, kan het probleem onvoldoende bladspanning zijn. De ingebouwde spanningsmeters van veel lintzagen zijn niet erg nauwkeurig. Een goed gespannen zaagblad mag niet meer dan 1⁄4″ doorbuigen als het in het midden wordt ingedrukt, hieronder. Een te hoge aanvoersnelheid, het gebruik van een smal blad met te veel tanden, of een bot blad kunnen deze kromming in de zaagsnede ook veroorzaken.

Als het werkstuk aan een kant dikker eindigt dan aan de andere kant, is het probleem drift, wat betekent dat het blad niet meer parallel loopt met de omheining. Als een scherp blad, goed ingestelde geleiders en de juiste voedingssnelheid het probleem niet oplossen, kan het aanpassen van de kanteling van het bovenste wiel, zodat het blad op het midden (kroon) van de wielen loopt, verlichting brengen. Zo niet, stel dan de aanslag bij om de afwijking te compenseren.

Zet een stuk hout dat qua dikte en dichtheid vergelijkbaar is met het hout van uw project en teken een potloodlijn parallel aan een rand. Zonder de geleider op zijn plaats te houden, zaagt u het materiaal uit de vrije hand volgens deze potloodlijn. Voordat u het einde van de zaagsnede bereikt, schakelt u de zaag uit en markeert u, zonder het stuk te verplaatsen, een potloodlijn langs de rand op de lintzaagtafel. Door de geleider evenwijdig aan die lijn te zetten, wordt het effect van de drift effectief tegengegaan. Telkens wanneer ik van zaagblad verander, voer ik de controles opnieuw uit en pas ik de zaaginstelling zo nodig aan.

Nu de magie

Als de installatietests zijn afgerond, is het tijd om je aandacht te richten op de projectonderdelen. Rommelend door mijn hout voorraad bak vond ik een stuk voorraad met een interessant nerfpatroon waarvan ik dacht dat het geweldig zou staan als 1⁄4″-dikke op boeken afgestemde panelen op een paar juwelen-kast deuren.

Ik zette de omheining 5⁄16″ van het blad (1⁄4″ plus 1⁄16″ voor het latere schuren) en begon te zagen. Mijn doorvoersnelheid was gebaseerd op de dichtheid van het materiaal (dit was zoete gom of vloeibaar amber) en de breedte van ongeveer 7″. Een snelle controle van het eerste stuk gaf aan dat de zaaginstelling goed was, dus zaagde ik het tweede stuk. De complementaire oppervlakken, hieronder, illustreren hoe mooi die gezaagde planken kunnen zijn.

Deze vers gezaagde stukken moesten acclimatiseren aan de vochtigheid van de winkel, dus werden ze een dag of twee gestickerd om de kans op kromtrekken te minimaliseren, hieronder. Daarna heb ik ze gevoegd en geschaafd tot de uiteindelijke dikte van 1⁄4″.

Als ik had besloten om deze voorraad te gebruiken om mijn eigen fineer voor een project te maken, zouden de stappen slechts iets anders zijn. Ik zou de omheining zo instellen dat er plakjes van 1⁄8″ dik ontstaan, en tussen elke opeenvolgende snede zou ik het stuk schaven of schuren. Deze techniek zorgt voor een vlakke en gladde kant voor het lijmen van elk van de fineren, hieronder. En jij dacht dat je lintzaag alleen was om rondingen te zagen.