Atrial Repolarization-Its Importance in Clinical Electrocardiography

Een volledige studie van de elektrische effecten van de atriale repolarisatie wordt gemaakt, omdat het erop lijkt dat met dergelijke effecten vaak onvoldoende rekening wordt gehouden bij de dagelijkse routine-interpretatie van elektrocardiogrammen.

De veranderingen van de atriale repolarisatie worden als volgt geclassificeerd: (1) primair, gerelateerd aan ischemie of letsel van de boezems, en hypersympatische activiteit, (2) secundair, wanneer optredend met modificaties van de atriale activering, in gevallen van dilatatie, hypertrofie, of intra-atriale blokkade. De door hypersympathische activiteit veroorzaakte elektrocardiografische veranderingen worden gekenmerkt door een P-PR junctie (Ja) in de isoëlektrische lijn, een dalend P-R segment, een gedeprimeerd J-punt en een stijgend S-T segment. De P-R- en S-T-segmenten hebben concordante afwijkingen, wat betekent dat zij zich gedragen als “bogen met dezelfde omtrek”. De registratie van deze elektrische gebeurtenissen wordt zo gemaakt dat de tracering morfologisch kan worden vergeleken met een anker. Een S-T depressie heeft geen pathologische betekenis wanneer zij wordt voorafgegaan door een concordante en symmetrische P-R depressie.

Een myocardiaal letsel wordt alleen gediagnosticeerd wanneer de P-R en S-T segmenten discordant zijn, dat wil zeggen, wanneer zij overeenkomen met “bogen van verschillende omtrek”. Een elektrocardiografische inspanningstest wordt als negatief beschouwd, zelfs in de aanwezigheid van S-T depressie, zolang dit segment is ingeschreven met dezelfde straal als die van het voorafgaande P-R segment.

Andere processen die inwerken op de atriale repolarisatie, zoals atriale infarcten, wonden, dilatatie, hypertrofie, en pericarditis, worden ook geanalyseerd, en hun invloed op de inscriptie van de ventriculaire repolarisatie wordt benadrukt.

Exacte kennis van de verschijnselen van atriale repolarisatie maakt een nauwkeuriger interpretatie van S-T verplaatsingen mogelijk, en is daardoor een veiliger diagnose van de pathologische veranderingen die inwerken op de ventriculaire repolarisatie.