Artikelen

Een oud Arabisch gezegde luidt: “Huizen zijn geheime plaatsen.” Het is een spreekwoord dat we nog vaak horen. Het lijkt echter niet meer waar te zijn. De privé-zaken van huis en gezin zijn tegenwoordig zo snel in de publiciteit. Wat vroeger werd verzwegen, wordt nu op straat besproken.
Eén ding dat wij tegenwoordig op straat horen en dat vroeger in de Arabische cultuur een zeer privé-aangelegenheid was, is dat iemands vader op zoek is naar een tweede vrouw – of een derde – of een vierde. Van wat we horen, lijkt het erop dat veel van deze mannen hun beslissing rechtvaardigen met het argument dat “de Islam het toestaat.”
Ze lijken allemaal het gedeelte van het vers uit het hoofd te hebben geleerd dat luidt: “…huw vrouwen van uw keuze, twee, drie, of vier…”
Ze kunnen het zonder probleem uit hun hoofd opnoemen. Echter, de meesten van hen zijn terughoudend om het vers af te maken: “…maar indien gij vreest, dat gij niet in staat zult zijn rechtvaardig met hen te handelen, dan slechts één, of wat uw rechterhanden bezitten. Dat zal geschikter zijn, om u te beletten onrechtvaardig te handelen.””
Op andere gelegenheden horen wij een man zonder enige remming zeggen: “Ik ben niet tevreden met mijn vrouw. Ik wil de rest van mijn leven tevreden doorbrengen.”
Op andere momenten horen we een man zeggen dat het zijn goed recht is om seksueel genot te beleven met meer dan één vrouw.
In dit artikel zullen we onderzoeken wat er omgaat in de hoofden van mannen die meer dan één vrouw willen trouwen. Wat zijn hun opvattingen over deze zaak? Wij willen ook weten hoe hun vrouwen denken over het feit dat hun mannen opnieuw willen trouwen.

Verveling is de Reden

Een man die wij interviewden, Mahmûd, had er geen moeite mee ons te vertellen dat zijn reden om een tweede vrouw te zoeken “verveling” was!
Hij voegt eraan toe: “Ik hou veel van mijn eerste vrouw, maar ik kon me niet aan de indruk onttrekken dat er niets in mijn leven veranderd was sinds ik met mijn eerste vrouw getrouwd was. Alles was hetzelfde. De gezichten om me heen waren hetzelfde. Zij was nog hetzelfde. Ik wilde mijn verveling verlichten door een tweede vrouw te trouwen.”
Drie jaar na zijn tweede huwelijk, vragen we Mahmûd: “Voel je je nu verveeld met je tweede vrouw?”
Hij antwoordde: “Ik moet toegeven, dat ik mij inderdaad verveel.”
Wij vroegen: “Wilt u dan met een derde trouwen?”
Hij antwoordde: “Nu nog niet, maar misschien in de toekomst wel.”

Islamitische Wet

`Umar is vijfenveertig jaar oud. Hij is van mening dat hij zijn toevlucht heeft genomen tot een tweede huwelijk omdat de Islam het hem geoorloofd heeft gemaakt dit te doen. Hij verdedigt zijn mening door te zeggen: “Ik ben – en laat Allah geprezen worden – een man met voldoende financiële middelen. Daarom vind ik dat niets mij ervan weerhoudt om een tweede vrouw te nemen. Ik ben heel goed in staat om twee huishoudens te onderhouden. Zij alles wat zij willen, zonder zorgen. Het ontbreekt hen aan niets.”
Op de vraag of hij rechtvaardig is in zijn omgang met zijn twee vrouwen, antwoordde hij: “Ja, ik ben rechtvaardig tegenover hen beiden. Beiden hebben huizen van gelijke verdienste. Wat ik voor de ene vrouw koop, koop ik ook voor de andere. Tegelijkertijd kan ik niet ontkennen dat ik van een van hen meer houd. Niemand kan zijn hart beheersen. Helaas ben ik niet in staat mijn gevoelens te verbergen. Sommige van de problemen die ik met een van mijn vrouwen heb, zijn te wijten aan het feit dat ik meer van de ander houd.”

Ontevredenheid

Een andere man rechtvaardigt zijn beslissing door te zeggen dat hij “niet tevreden” is met zijn eerste vrouw. Hij verwijt haar dat ze niet voor hun huiselijk leven zorgt zoals het hoort. Wij trachtten met haar over de zaak te spreken om te horen wat zij te zeggen had, maar hij stond ons dat niet toe. Hij stond ons alleen toe met hem te spreken op voorwaarde dat wij zijn naam niet zouden publiceren.
Hij zei: “Ik ben geen enkele dag tevreden geweest in mijn huwelijksleven. Gewoonlijk is het huis in wanorde. Zij geeft niet om haar uiterlijk. De kinderen zijn ook wanordelijk. Al deze dingen dreven mij ertoe een andere vrouw te zoeken, die mij zou geven wat ik met mijn eerste niet beleefde.

De vrouwen verdedigen zich

De vrouwen geven niet toe aan de beweringen en rechtvaardigingen van hun echtgenoten. Zij beschrijven de verontschuldigingen van hun echtgenoten als zijnde kreupel.
Fâtimah zegt dat zij nooit tekort is geschoten in haar plichten jegens haar echtgenoot, haar huis, en haar kinderen.
Zij zegt: “Mijn echtgenoot heeft mij gezegd, dat hij meer kinderen wil, nadat ik door mijn leeftijd niet meer zwanger kon worden. U moet weten dat ik acht kinderen heb gebaard – vijf jongens en drie meisjes.”
Een andere eerste vrouw, `A’ishah, zegt: “Mijn man was heel duidelijk over zijn intenties om een tweede vrouw te trouwen. Hij zei dat ik niet aantrekkelijk was en dat hij de rest van zijn leven wil doorbrengen met een jonge en aantrekkelijke vrouw. Hij vergat alle jaren die wij samen hebben doorgebracht, omdat hij op mij uitgekeken is geraakt en verandering wil.”

Islam eist rechtvaardigheid

Islam is nadrukkelijk over de noodzaak van rechtvaardigheid. Het is rechtvaardigheid die de basis vormt voor polygamie in de Islam. De Islam staat niet toe dat een man een tweede vrouw huwt, tenzij hij er absoluut zeker van is dat hij in staat zal zijn rechtvaardig te zijn.
Sheikh Salmân al-Oadah, de algemene toezichthouder van IslamToday, sprekend op NBC’s Hijr al-Zâwiyah legt uit dat “de vele huwelijken van de Profeet (vrede zij met hem) voortkwamen uit noodzaak. Het was nodig voor hem om dit te doen om de boodschap van de Islam aan alle mensen over te brengen. Wil polygamie in een islamitische context worden toegestaan, dan is het van essentieel belang dat de rechten van de vrouwen worden gewaarborgd en dat rechtvaardigheid wordt gegarandeerd. Allah zegt: “…indien gij vreest, dat gij niet rechtvaardig met haar zult kunnen omgaan, neemt er dan slechts één.”
Hij voegt daaraan toe: “Polygamie in de islam wordt beperkt door een wettelijk kader en door de dictaten van rechtvaardigheid en rechten.”
Islamitische rechtsgeleerden hebben over polygamie geschreven en uitgelegd dat deze dictaten financiële draagkracht, fysieke draagkracht, en het vermogen om rechtvaardig te handelen met meer dan één vrouw omvatten.
Dit met het oog op de rol die polygamie speelt bij het vervullen van de behoeften van vrouwen die anders geen mogelijkheden zouden vinden voor een huwelijk. Ook speelt het in veel samenlevingen een belangrijke rol in het cementeren van sociale banden en het zorgen voor kinderen. Er zijn vele manieren waarop polygamie heilzaam kan zijn.
Wat betreft een man die meer dan één vrouw trouwt als statussymbool, dit is buitensporig gedrag, en wordt afgekeurd door het vers in de Koran dat zegt: “Gedraag u niet buitensporig. Allah houdt niet van degenen die extravagant zijn.”
Ibn Kathîr zegt in zijn commentaar bij de Qur’ân: “Wie vreest dat hij niet rechtvaardig zal kunnen handelen, moet slechts één vrouw huwen.”