Article I, Section 02, Clause 3 of the United States Constitution

Article 1, Section 2, Clause 3: Representatives and direct Taxes shall be apportioned among the several States which may be included within this Union, according to their respective Numbers, which shall be determined by adding to the whole Number of free Persons, including those bound to Service for a Term of Years, and excluding Indians not taxed, three fifths of all other Persons.

Amendement 14, Sectie 2: Vertegenwoordigers zullen worden verdeeld onder de verschillende Staten volgens hun respectievelijke aantallen, het gehele aantal personen in elke Staat tellende, met uitsluiting van Indianen die niet belast zijn. Maar wanneer het kiesrecht bij enige verkiezing voor de keuze van de kiezers voor President en Vice-President van de Verenigde Staten, Vertegenwoordigers in het Congres, de Uitvoerende en Rechterlijke ambtenaren van een Staat, of de leden van de Wetgevende Macht daarvan, wordt ontzegd aan enige mannelijke inwoner van die Staat, die de leeftijd van eenentwintig jaar heeft bereikt, en burgers van de Verenigde Staten, of op enigerlei wijze wordt beperkt, behalve wegens deelname aan rebellie of een ander misdrijf, zal de basis van de vertegenwoordiging in die Staat worden verminderd in de verhouding die het aantal van die mannelijke burgers zal hebben tot het totale aantal mannelijke burgers van de leeftijd van eenentwintig jaar in die Staat.

Amendement 26, Sectie 1. Het recht van burgers van de Verenigde Staten, die achttien jaar of ouder zijn, om te stemmen zal niet worden ontzegd of beperkt door de Verenigde Staten of door enige staat op grond van leeftijd.

De zogenaamde “drievijfde”-clausule van de Amerikaanse grondwet is eigenlijk een bepaling voor het bepalen van het aantal vertegenwoordigers dat wordt toegewezen aan de verschillende staten in de Unie. Het is echter de meest verspreide aanklacht tegen de grondwet. Eenvoudig gezegd heeft bijna iedereen in Amerika lange tijd de drievijfde taal in de Grondwet verkeerd begrepen. Hier spreken wij rechtstreeks en alleen over de oorsprong van die taal, om het record te corrigeren. We beginnen echter met een opsomming van het Veertiende Amendement en het Zesentwintigste Amendement, vanwege hun implicaties voor de oorspronkelijke tekst. Merk op dat het Veertiende Amendement de drievijfde-clausule vervangt, met name door de regel van vertegenwoordiging rechtstreeks te koppelen aan het recht om aan verkiezingen deel te nemen. Dat was oorspronkelijk niet het geval. Bovendien wordt het recht om aan verkiezingen deel te nemen (in verband met de sancties op het ontzeggen van dat voorrecht) gekoppeld aan een meerderjarigheidsleeftijd van “eenentwintig jaar”. Het Zesentwintigste Amendement stelt de kiesgerechtigde leeftijd echter vast op “achttien jaar”, zonder de bewoordingen van het Veertiende Amendement te wijzigen. Opnieuw is dus de kiesgerechtigdheid losgekoppeld van de regel van vertegenwoordiging, zoals die in de oorspronkelijke grondwet stond.

Nou, wat de drievijfde-clausule betreft, is het algemene verhaal dat de grondleggers zwarte mensen als slechts drievijfde mens beschouwden (wat dat ook moge betekenen). Dat wordt dan weer verondersteld te bewijzen dat de “Framers” dwepers waren en dat hun mening over zwarte mensen inderdaad laag was. Het tastbare oppervlak van de kaderdocumenten onthult de waarheid. Ga eens na wat ze in feite betekenden en beoordeel dan hoe goed de “Framers” met hun morele dilemma’s omgingen.

In april 1783 (niet 1787) kwam in het Confederatiecongres na zes weken debatteren het drievijfde-compromis uit de bus. Er werd een achtste artikel voorgesteld voor de artikelen van de Confederatie, waarin de uitgaven voor de Confederatie werden verdeeld op basis van de geschatte grondwaarde. Daarop werd de discussie geopend, om duidelijk te maken hoe moeilijk het was om de waarde van het land te bepalen 2

en, in de ruwe omstandigheden van die tijd, nauwkeurige peilingen uit te voeren. Daarom namen zij hun toevlucht tot getallen en spraken over bevolking als een ruwe benadering van rijkdom. Uitgaande van het aantal mensen in de respectieve staten, kwamen zij op de volgende taal uit:

de uitgaven zullen door de verschillende staten worden gedekt in verhouding tot het gehele aantal blanke en andere vrije inwoners, van elke leeftijd, geslacht en toestand, met inbegrip van degenen die gebonden zijn aan dienstbaarheid voor een termijn van jaren, en drie vijfde van alle andere personen die niet in de voorgaande beschrijving zijn begrepen, met uitzondering van Indianen die in elke staat geen belasting betalen.

Waarop is drie vijfde dan van toepassing? Slaven, zorgvuldig en wettelijk gedefinieerd. Maar lees de openingsclausule nog eens, die “het gehele aantal blanke en andere vrije inwoners” afbakent. Op wie is dat van toepassing? Zeker niet alleen blanken, noch alleen mannen, want “elke leeftijd, elk geslacht en elke conditie” is verder toegevoegd. Het is duidelijk dat ze zich richtten tot ieder vrij mens, blank en niet-blank. Zoals algemeen bekend is, waren de enige vrije niet-blanken van betekenis in de Verenigde Staten in 1783 Amerikaanse zwarten (van wie er tussen 1776 en 1787 nog eens 10.000 werden geëmancipeerd). Er waren in de Verenigde Staten van 1783 bijvoorbeeld geen Aziaten. De wetgevers rekenden de Amerikaanse zwarten dus tot de vrije inwoners; de volgende drievijfde-clausule was niet van toepassing op zwarten in het algemeen, maar veeleer op personen in de bijzondere juridische relatie van slavernij. Drievijfde van het aantal slaven werd geteld, niet in termen van hun menselijkheid maar met betrekking tot hun wettelijke status in de respectieve staten.

Het Confederatiecongres bevestigde volledig de menselijkheid van Amerikaanse zwarten door de taal van “blanke en andere vrije inwoners”. Werd die erkenning van menselijkheid ingetrokken toen diezelfde taal in 1787 opnieuw werd opgenomen in de Constitutionele Conventie? Hier is de bepaling:

Vertegenwoordigers en directe belastingen zullen worden verdeeld onder de verschillende Staten die in deze Unie kunnen worden opgenomen, overeenkomstig hun respectieve aantallen, die zullen worden bepaald door bij het totale aantal vrije Personen, met inbegrip van hen die gebonden zijn aan dienst voor een termijn van jaren, en met uitsluiting van Indianen die niet worden belast, drie vijfde van alle andere Personen op te tellen.

Het verstrijken van vier jaar heeft veranderingen teweeggebracht. Maar wat zijn de veranderingen? Oppervlakkig gezien zijn het vooral redactionele veranderingen, die zuinigheid en nauwkeurigheid van taal introduceren. Zoals elke compositieleraar zou opmerken, is het eerste wat opvalt het schrappen van redundantie. Waarom zou het nodig zijn om te zeggen “het gehele aantal blanke en andere vrije inwoners, van elke leeftijd, geslacht en gesteldheid”, als het “gehele aantal vrije personen” hetzelfde zegt? Verder is “toevoeging van drievijfde van alle andere personen” aan het eind minder onhandig dan de insluitingsclausule van 1783. Tenslotte is de vervanging van “dienstbaarheid” door “dienstbaarheid” een voortzetting van de liberale impuls van 1776. Bovendien zegt deze regel van vertegenwoordiging niets over wie het recht krijgt om te stemmen. De vrijheidstaal van 1787 omvat dus ook vrouwen en zwarten; ze sluit hen niet uit.

W. B. Allen

Havre de Grace, MD

Posted in Analyse van de Grondwet Essay Archives | 18 Comments “

18 Responses to “24 februari 2011 – Artikel 1, Sectie 2, Clausule 3 van de Grondwet van de Verenigde Staten – Gast Essayist: W. B. Allen, Havre de Grace, MD”

1. Scott Miller zegt:

Februari 24, 2011 om 1:20 am

Was de drievijfde-clausule niet ook bedoeld om te voorkomen dat staten die slaven bezitten een oneerlijk voordeel zouden krijgen ten opzichte van vrije staten door te voorkomen dat slaven werden meegeteld bij het tellen van de bevolking van een staat en de slavenstaten permanent de controle zouden krijgen over het Huis van Afgevaardigden?

Dit zou samengaan met de “life, liberty, and pursuit of happiness”-clausule van de Onafhankelijkheidsverklaring, die oorspronkelijk geschreven was als “life, liberty, and property”, maar veranderd werd in “life, liberty, and happiness” om te voorkomen dat slavenstaten zouden beweren dat het woord “property” ook slaven moest omvatten.

Tussendoor zou slavernij dan geen grondwettelijk beschermde en erkende juridische instelling geworden zijn? Het zou de slavenstaten de permanente controle over het Congres hebben gegeven, omdat de slavenstaat de controle over het Congres zou hebben gebruikt om te verzekeren dat alle toekomstige staten die tot de Unie werden toegelaten, slavenstaten zouden zijn geweest, nietwaar?

1. Joe Short zegt:

Februari 24, 2011 om 9:11 uur

Waarom is de taal “indianen niet belast” opgenomen?

1. Brad zegt:

Februari 24, 2011 om 12:22 uur

“inclusief degenen die voor een periode van jaren in dienst moeten”

Over wie heeft de Grondwet het? Deze individuen lijken niet te worden geïdentificeerd als slaven, maar eerder als een specifieke wettelijke klasse van vrije personen.

?gevangenen…? schuldenaars?…

1. Toni zegt:

Februari 24, 2011 om 12:46 pm

Ik denk dat de meerderheid van degenen die dit hele drievijfde-gedoe verkeerd begrijpen of interpreteren, dit met opzet doen om het in hun voordeel te gebruiken, of gewoon niet het onderzoek hebben gedaan om het zelf uit te zoeken.

De eerste categorie probeert willens en wetens te veranderen wat er in de harten van onze founding father’s leefde. Dit frustreert me mateloos. Ik geloof dat als we willen dat Amerika vrij blijft, we de harten en gedachten van onze stichters in gedachten moeten houden. We moeten de tijd nemen om hun moraal en diepgewortelde overtuigingen te leren kennen.

We moeten ook in gedachten houden dat zij niet van onze tijd waren. We kunnen hen niet beoordelen op basis van wie we nu zijn. We moeten hen zien en begrijpen in hun eigen tijd voor wie ze toen waren en hoe ons land er toen uitzag. Ik hou van deze dingen.

We hebben onze eerste Patriottenclub op 4 maart en ik ben zo opgewonden om deze jonge patriotten de grondwet en hun stichtende vaders te leren. Ik geloof dat we zowel hen als het document moeten kennen om het echt te kunnen begrijpen.

1. Susan says:

Februari 24, 2011 om 1:08 pm

Brad, op het moment van schrijven was er volgens mij nog sprake van contractuele dienstbaarheid. Dit was een contractuele periode van dienstbaarheid tegen betaling van transport en verhuizing naar Amerika.

1. Ralph T. Howarth, Jr. says:

Februari 24, 2011 at 2:42 pm

@Joe Short: Indianen die niet worden belast zijn de Indianen die niet bijzonder Amerikaanse staatsburgers waren. De Indianen waren en zijn een protectoraat van de federale regering waar de Indianen werden behandeld als een vreemd land. Het is interessant om op te merken dat tijdens de vergaderingen van het Verdrag van Parijs onder leiding van Benjamin Franklin, Franklin het welzijn van de Amerikaanse Indianen verzekerde van de Europese mogendheden met het argument dat zij een volk waren dat “niet in staat was zichzelf te verdedigen”. Het Verdrag van Parijs hield Europa toen buiten de zaken van de Amerikaanse Indianen. Was dit niet gebeurd, dan hadden de voortdurende Europese oorlogen zich wellicht nog steeds bemoeid met de zaken van de Amerikaanse Indianen. Zoals toen, en in de jaren daarna, waren er intenties bij de Britse Kroon om de Amerikaanse Indianen te blijven bewapenen en aan te zetten tot oorlog met de Amerikaanse “rebellen”.

@Brad: gebonden aan dienst voor een termijn van jaren zijn die van contractarbeiders voornamelijk uit Europa. Dit zijn mensen die ofwel hun transportkosten naar de Staten betaalden ofwel reeds schulden hadden en afspraken maakten met de rederijen die handelsgoederen naar de Amerika’s vervoerden. Velen waren schuldenaars die voor hun schuld in de gevangenis belandden, waar zij niet konden werken om hun schuld af te lossen, en dus werden zij op een enigszins onwillekeurige manier contractarbeiders van de rederijen. De rederijen verkochten dan het contract voor de arbeid in Amerika aan bieders. De contractarbeiders dienden gewoonlijk een termijn van niet meer dan zeven jaar volgens het joods-christelijke ideaal van een zevenjarige vrijlating.

1. Brad zegt:

Februari 24, 2011 at 4:23 pm

@Susan en Ralph: Dank u voor de toelichting. Deze dialoog is prachtig.

1. Donna Hardeman zegt:

Februari 24, 2011 om 6:25 pm

Jullie zouden eens naar de uitleg van David Barton op utube moeten kijken. Hij legt uit hoe Frederick Douglas zich realiseerde dat de 3/5 clausule een anti-slavernij clausule was. Hij heeft het over Georgia, NC & SC die al hun slaven wilden tellen zodat ze meer stemmen zouden hebben. Noordelijke staten kwamen terug en zeiden – als jullie je “eigendom” willen tellen, dan tellen wij onze paarden en geiten wel!(Allemaal uit de aantekeningen van de Constitutionele Conventie). Het leuke is dat de 3/5 clausule betrekking had op de bevolking van de slaven – niet op elk van hen afzonderlijk, wat betekent dat een staat 50.000 slaven moet hebben om één vertegenwoordiger te krijgen. Die clausule is zo cool omdat ze waar is – iedereen begrijpt ze verkeerd – en het is leuk om ze op hun nummer te zetten!

1. Barb Zakszewski zegt:

Februari 24, 2011 om 11:36 pm

Interessant, dus vrouwen en zwarten hadden al vanaf het begin stemrecht? Maar dat recht werd hun ontzegd door een onjuiste interpretatie van het oorspronkelijke artikel in de grondwet? Begrijp ik dit goed? Dat is verbazingwekkend, als het waar is! Ik heb de uitleg over de 3/5-clausule een paar keer moeten herlezen, maar nu klopt het wel.

1. Ralph T. Howarth, Jr. says:

Februari 25, 2011 at 12:25 am

@Barb: Dat klopt; maar het kiesrecht voor vrouwen in het bijzonder was niet uniform tussen de staten. Als je erover nadenkt: om een amendement op de grondwet van de VS te krijgen, moest 3/4 van de staten het amendement ratificeren. Denkt u dat plotseling 3/4 van de staten de vergissing inzagen en plotseling voorstander waren van vrouwenkiesrecht?

In de koloniale tijd, bijvoorbeeld, werd het stemrecht in Pennsylvania georkestreerd rond eigendom van landeigenaren. Mannen waren de voornaamste landeigenaren van landgoederen, maar als de echtgenoot van een vrouw overleed, kwam het eigendom haar toe en had zij in zijn plaats stemrecht. Later maakten staten als Idaho wetten die vrouwen het recht gaven om te stemmen zonder enige belemmering van grondbezit en gaven vrouwen een cablanche stemrecht. Ze deden dit om vrouwen aan te moedigen het risico te nemen om pionierswerk te verrichten in de onontgonnen gebieden die meestal door mannen werden bevolkt en om het grondgebied te bevolken.

1. Ralph T. Howarth, Jr. zegt:

Februari 25, 2011 om 5:27 uur

De 3/5de-clausule is een voorwendsel om politieke correctheid te bespelen.

Michele Backmann had gelijk. De oprichters worstelden wel degelijk met het slavernijkwestie.

Tijdens de debatten in de constitutionele conventie op 21 en 22 augustus 1787 was het uitgangspunt dat elke staat een onafhankelijke natie was en dat de auspiciën van de conventie niet veel meer waren dan een vakbond. Toen het over slavernij ging waren er zeker verschillende meningen en werd aanbevolen om de invoer van slavernij te verbieden en/of slavernij af te schaffen; maar het werd doorgeschoven naar de staten als een staatsaangelegenheid, omdat het doel en de reikwijdte van de conventie niet die van religie, moraal of menselijkheid was. Het oorspronkelijke ontwerp van de grondwet dat aan de Conventie van 1787 werd voorgelegd, verbood het blokkeren van de slavenhandel en verbood het opleggen van een belasting op de invoer van slaven, zo lijkt het. Het ontwerp werd blijkbaar herzien om in plaats daarvan het blokkeren van de slavenhandel uit te stellen en een belasting op de handel toe te staan in plaats van geen. Dus het eindresultaat van de ontwerpgrondwet die naar de ConCon ging was een iets strenger instrument tegen slavernij dan wat was voorgesteld.

Zoals James Madison vastlegde in zijn ConCon notities, merkte Mr: “Rente alleen is het leidende principe bij naties. De echte vraag is of de zuidelijke staten wel of niet partij zullen zijn bij de Unie.” Mr. Ellsworth merkte op: “De moraliteit of wijsheid van slavernij zijn overwegingen die toebehoren aan de staten zelf.” En, “de oude confederatie had zich niet met dit punt bemoeid, en hij zag niet in… het binnen het beleid van de nieuwe te brengen…” Mr. Sherman merkte ook op dat de slavernijkwestie, die onder de bevoegdheid van de verschillende staten viel, al werd aangepakt door de abolitiebeweging “en dat het gezond verstand van de verschillende staten waarschijnlijk geleidelijk zou worden aangevuld.”

Dus wat we op tafel hadden was het maken van een sterkere unie tegenover een zeer losse, virtuele unie. Het congres van de confederatie had werkelijk geen noemenswaardige macht en moest figuurlijk toestemming hebben van tien staten om te niezen, en moest vervolgens weer toestemming hebben van tien staten om een zakdoek te pakken. Maar als de afschaffing van de slavernij in de grondwet was opgenomen, dan zouden de zuidelijke staten de grondwet niet hebben geratificeerd. Daarom werd het compromis van 3/5 gehandhaafd om de zuidelijke staten ervan te weerhouden de grondwet niet te ratificeren, en dus de Unie te verlaten. De afschaffing van de slavernij werd door de grondwet passief toegestaan, door het aan de staten over te laten om de slavernij af te schaffen, omdat sommige staatslieden, zoals Mr. Sherman, van mening waren dat de abolitionistische beweging al veel succes in die richting had geboekt. Mr. Pickney was het daar ook mee eens, omdat hij dacht dat de Zuidelijke Staten uiteindelijk uit eigen beweging de invoer van slaven zullen tegenhouden.

Een vergelijking zou kunnen worden gemaakt als de VS, Canada en Mexico NAFTA zouden nemen en zouden opwaarderen tot een federale unie, terwijl de kartels nog steeds bestaan.

1. Susan says:

Februari 25, 2011 om 9:51 uur

Ik weet dat de vrouwen van New Jersey tot ongeveer 1800 aan verkiezingen hebben deelgenomen, toen het lijden werd afgeschaft.

1. Shelby Seymore zegt:

Februari 25, 2011 om 11:56 uur

Persoonlijk erger ik me zo aan het excuus of de klacht: “De founding fathers zagen zwarten slechts als drievijfde van een persoon.” Nee. Stop. Word volwassen. Fredrick Douglas heeft dit bedacht. De grondleggers hebben de drievijfde clausule in de grondwet gezet zodat het Zuiden niet zoveel macht zou hebben. Als slaven als één persoon werden geteld, wisten de oprichters dat ze nooit van de slavernij af zouden komen. Het was een manier om slavernij te ondermijnen, niet om het in stand te houden. Doe je huiswerk.

1. yguy zegt:

Februari 25, 2011 om 12:16 pm

Interessant, dus vrouwen en zwarten hadden al vanaf het begin stemrecht? Maar dat recht werd hun ontzegd door een onjuiste interpretatie van het oorspronkelijke artikel in de grondwet? Begrijp ik dit goed?

Ik denk het niet. Ik zie in A1S2C3 niets staan over kiesrecht, dat net als het staatsburgerschap oorspronkelijk aan de staten was overgelaten.

1. Ron Meier zegt:

Februari 25, 2011 om 2:03 pm

Ik maak uit wat ik hierboven heb gelezen op dat de stichters wisten dat ze de slavernij niet in de nieuwe grondwet konden opnemen omdat de zuidelijke staten de grondwet dan waarschijnlijk niet zouden goedkeuren. Ze dachten dat de groeiende beweging voor afschaffing van de slavernij het probleem uiteindelijk in de afzonderlijke staten zou oplossen, zonder federale bemoeienis, dus laten we de kar niet overhoop halen en de Grondwet die we nodig hebben nu in de wet opnemen, zodat de grotere voordelen ten goede zouden komen aan de zwakke, maar groeiende natie. Laat het een staatsprobleem zijn dat zichzelf wel oplost. Helaas hadden zij deze inschatting niet juist, en de Burgeroorlog brak 80 jaar later uit. Het is net als het leven; je doet je best met je meest pragmatische beslissing, gebaseerd op het grotere goed, en je bidt dat je de optimale keuze maakt met betrekking tot de dingen waar je weinig of geen controle over hebt.

1. Shannon_Atlanta says:

Februari 25, 2011 at 6:49 pm

Goede dialoog!!! Ik leer hier veel van.

1. Ralph T. Howarth, Jr. says:

Februari 25, 2011 om 9:23 pm

Een ander weetje dat mensen niet weten, is dat niet alleen de verschillende staten onder de AoC als afzonderlijke landen werden beschouwd, en dat de kroon van Engeland voor elke kolonie een verdrag uitgaf dan dat van de gamut moniker van “deze Verenigde Staten van Amerika”, maar ook dat Québec twee keer werd uitgenodigd om deel uit te maken van de unie. Quebec werd eenvoudigweg gezien als een andere kolonie van Britse pesuasion…hoewel het ook een tijd onder controle van de Fransen stond. Quebec werd eerst uitgenodigd onder de AoC en een tweede keer tijdens de ratificatie van de Amerikaanse grondwet. Quebec koos er niet voor maar had heel goed een andere staat in de VS kunnen zijn. Tot op heden is de grens tussen de VS en Canada aantoonbaar de meest vreedzame grens tussen twee landen in de geschiedenis van de wereld geweest. In WO1&2, en een groot deel van de NAVO-bondgenootschappen daarna, is Canada een bondgenoot gebleven. Het is opmerkelijk hoe Amerikanen en Canadezen grensconflicten hebben opgelost.

1. Janine Turner zegt:

Februari 28, 2011 om 12:39 pm

Dank u, meneer Allen, voor uw verhelderende essay! Het is echt informatief en krachtig in zijn eerlijke weergave van wat moet worden geïnterpreteerd uit zowel de artikelen van de Confederatie en de Grondwet over dit onderwerp. Uw opstel is een fantastische referentie voor hen die ervoor kiezen onze stichtingsdocumenten te bestuderen. Ten eerste ben ik dankbaar dat onze grondleggers niet de waarde van land gebruikten om de vertegenwoordiging te bepalen, maar in plaats daarvan het bevolkingsaantal. Ten tweede ben ik dankbaar voor uw interpretatie en verduidelijking van de 3/5 clausule. Ten derde ben ik eeuwig dankbaar dat onze grondleggers het inzicht hadden om hun nageslacht het recht te geven de grondwet te wijzigen. Zij wisten dat er veranderingen nodig zouden zijn.