Anomische afasie bij kinderen

Gedocumenteerde gevallen van anomische afasie bij kinderen zijn zeldzaam, vanwege hun lage prevalentie en relatief subtiele klinische manifestaties en vanwege waarschijnlijke bias bij doorverwijzing. Dergelijke gevallen zijn echter belangrijk, omdat zij licht kunnen werpen op de aard van laesies die anomie bij kinderen veroorzaken en omdat zij kunnen bijdragen aan ons begrip van de hersenen-gedrag relaties bij kinderen. Deze casus betreft een 10-jarig meisje dat een linker temporopariëtaal hematoom had. Het herstel over een periode van 8 maanden was goed, met een bijna normaal verbaal-expressief (verbaal IQ = 86) en normale perceptueel-motorische vaardigheden (performance IQ = 100). Lezen, spellen en herhalen bleven behouden. Spontane spraak was goed, hoewel aanvankelijk circumlocutory en gekenmerkt door duidelijke woord-vinden moeilijkheden. In overeenstemming met rapporten van volwassenen, was er een significante stoornis in het benoemen, gekenmerkt door frequente letterlijke en semantische parafasieën. Hoewel ze aanzienlijke moeite had met confronterend benoemen, kon ze nauwkeurig de naam spellen en lezen van de voorwerpen die haar werden gepresenteerd. Dit geval wordt besproken met betrekking tot de lokalisatie van laesies die anomische afasie veroorzaken en met betrekking tot het verloop van herstel in de kindertijd.