Anna Deavere Smith

Anna Deavere Smith, (geboren 18 september 1950, Baltimore, Maryland, V.S.), Amerikaans toneelschrijfster, actrice, schrijfster, journaliste, en opvoedster, die vooral bekend werd door haar one-woman toneelstukken die de sociale kwesties achter actuele gebeurtenissen onderzochten.

Smith groeide op in een raciaal gesegregeerd middenklasse gedeelte van Baltimore. Ze was een verlegen kind dat niettemin een talent ontwikkelde voor mimiek. Ze studeerde linguïstiek aan het Beaver College (nu Arcadia University) bij Philadelphia, waar ze een B.A. behaalde (1971), voordat ze naar San Francisco verhuisde om acteren te studeren aan het American Conservatory Theatre, waar ze een M.F.A. behaalde (1977). Het jaar daarop werd ze docent drama (1978-79) aan de Carnegie Mellon University in Pittsburgh. Daar onderzocht Smith methoden om acteurs personages te laten creëren door echte mensen te bestuderen die echte gesprekken voerden. Geïnspireerd door haar onderzoek startte ze haar eigen doorlopende project, On the Road: A Search for American Character. Later doceerde ze aan de University of Southern California (1986-89) en aan de Stanford University (1990-2000).

Naast een rol in de televisiesoap All My Children, schreef en speelde Smith verschillende goed ontvangen toneelstukken als onderdeel van het On the Road project. Haar baanbrekende werk was Fires in the Mirror: Crown Heights, Brooklyn and Other Identities (1992), dat het verhaal vertelde van de raciale spanningen die de wijk Crown Heights in Brooklyn op zijn grondvesten deden schudden na een incident in 1991 waarbij de auto van een chassidische jood uit de hand liep en een Afro-Amerikaans kind aanreed en doodde. Smith maakte het stuk op basis van haar eigen diepgaande interviews, en ze vertolkte alle 29 rollen, waarbij ze naadloos van het ene naar het andere personage overging. De show kreeg veel lof toegezwaaid en was finalist voor de Pulitzer Prize. In 1993 was haar volgende voorstelling, Twilight: Los Angeles, 1992, was een soortgelijke verkenning van het geweld dat losbarstte na de vrijspraak van vier blanke politieagenten die beschuldigd werden van het op video vastgelegde in elkaar slaan van Rodney King, een Afro-Amerikaan.

In 2000 trad Smith toe tot de faculteit van de Tisch School of the Arts aan de New York University. In 2008 ging haar eenvrouwswerk Let Me Down Easy in première, waarin de veerkracht en kwetsbaarheid van het menselijk lichaam werd onderzocht. Smith vertolkte meer dan 20 personages, die zich uitspraken over actuele gebeurtenissen zoals de genocide in Rwanda, steroïdengebruik onder atleten, AIDS in Afrika en het Amerikaanse gezondheidszorgsysteem. Een andere one-woman play, Notes from the Field (2016), onderzocht de “pijplijn” van school naar gevangenis voor arme studenten in de Verenigde Staten. Het werd later bewerkt tot een tv-film (2018), waarin Smith ook de hoofdrol speelde in verschillende rollen.

Terwijl ze zich bezighield met theatrale en academische bezigheden, bleef Smith op het scherm acteren. Ze speelde in verschillende televisieseries, waaronder Nurse Jackie (2009-15), en had terugkerende rollen in onder andere The West Wing en Black-ish. Ook speelde ze in films als Dave (1993), The American President (1995), The Manchurian Candidate (2004), Rachel Getting Married (2008), en Can You Ever Forgive Me? (2018).

Smith was de auteur van Talk to Me: Travels in Media and Politics (2000) en Letters to a Young Artist (2006). Ze kreeg een John D. en Catherine T. MacArthur Foundation fellowship (een “genius grant”) in 1996, en ze ontving de National Humanities Medal in 2013.