Algemene verzorging van de struisvogel |

OSTRICHES

De struisvogel is de grootste van alle vogelsoorten. Hij kan wel 8′ groot en 350# groot worden. Ze komen oorspronkelijk uit Afrika en Zuid-Azië. Er zijn 3 of meer verschillende ondersoorten. Struisvogels behoren tot een groep vogels die loopvogels worden genoemd. Emoes, nandoes, kiwi’s en kasuarissen zijn andere soorten uit dezelfde groep van loopvogels. De informatie over de huisvestings- en voedingsbehoeften van de meeste vogels is niet erg volledig, in vergelijking met kippen en pluimvee die al eeuwenlang gedomesticeerd zijn. Om deze reden zult u veel verschillende manieren horen om struisvogels te voeden en groot te brengen. Elk gebied van het land heeft ook zijn eigen verschillende vereisten voor de verzorging van struisvogels. We geven alleen algemene informatie in deze handleiding.

Als u met eieren begint, kunt u ze bewaren bij 55-65 graden (59 graden bij 70% luchtvochtigheid is het beste) gedurende maximaal 7 dagen voordat u gaat broeden. Tijdens de opslag of de incubatie moeten de eieren dagelijks worden gekeerd. Als de incubatie eenmaal is begonnen, moet u het proces voortzetten tot het ei ongeveer 42 dagen later uitkomt. (De informatie over het broeden vereist veel meer ruimte dan hier is toegestaan, d.w.z. een luchtvochtigheid van 25%, opwarming van het ei met 1 graad per uur tot 98 graden, 1600 à 1700 gram gewicht in het begin met een te verwachten gewichtsverlies van 12%, toevoeging van zuurstof in een tempo van 20% of minder, enz). Pas uitgekomen kuikens moeten op een temperatuur van ongeveer 95 graden worden gehouden, terwijl oudere kuikens op 80 graden kunnen worden gehouden. Bij gebruik van een broedlamp zullen de kuikens terugschrikken voor de warmte als het te warm is, en zich opstapelen als het te koud is of als er niet genoeg verwarmde broedruimte is. Een minimum van 40 vierkante meter per kuiken wordt aanbevolen voor het hok. Volwassen dieren die in contact komen met kuikens zullen soms geen eieren leggen, een natuurlijke manier om ervoor te zorgen dat er niet te veel kuikens tegelijk worden grootgebracht. We hebben meer informatie over eieren en kuikens als u die nodig heeft. Scheid de kuikens en de volwassen dieren zichtbaar. Struisvogels hebben geen grit nodig om hun korrelvoer te verteren; te veel zand kan een impactie veroorzaken. Wij adviseren een commercieel struisvogelrattenvoer als 80%+ van hun dieet.

De kuikens moeten op een vlakke vloer gehouden worden; ongelijke oppervlakken kunnen bijdragen tot teenproblemen. Gespreide poten of tenen moeten zo snel mogelijk worden behandeld. Tapijt kan een goede vloerbedekking zijn voor kuikens en moet bij elke nieuwe partij worden weggegooid (of eerder als het vuil is). De randen van het tapijt moeten worden gevlamd om het glad te maken (zodat ze het niet opeten) en ondersteboven worden gekeerd (gladde kant naar de vogel toe). Andere materialen werken ook goed. Te grote stenen kunnen pootproblemen veroorzaken. Te veel eiwit, calcium, fosfor of andere mineralen kan pootproblemen veroorzaken. (Ondervoeding kan dezelfde pootproblemen veroorzaken). De eerste twee maanden moet een startdieet worden gegeven. Er zijn ook groei- en volgroeide voeders verkrijgbaar. Er moet voor water worden gezorgd, maar de grond mag niet vochtig worden gemaakt. Vogels zullen pikken aan natte grond en kunnen zo in aanraking komen met zand en vuil. Elektrische kachels voor struisvogels kunnen een ramp zijn; zij pikken overal aan, vooral aan elektrische snoeren en gloeilampen. Er zijn verwarmde waterbakken verkrijgbaar die “niets te pikken” hebben. Je moet er altijd aan denken om alle mogelijke problemen in hun huisvesting te voorkomen. Zoek naar manieren waarop ze in de problemen kunnen komen en voorkom het probleem (zoals een plek waar hun kop tussen het gebouw en de omheining kan komen, losse schroeven om te eten, enz. Bouw dingen zo dat ze niet gemakkelijk uit elkaar kunnen vallen, zoals het gebruik van lock?tite met bouten, alleen materialen ontworpen voor buitengebruik, geen verf, enz.)

Zes tot tien jaarlingen kunnen worden geplaatst in de gemiddelde 100′ bij 300′ pen. Wij adviseren 2 vangplaten (of hekken) rond elke pen van vogels en een slot op de buitenste poort. Sommige mensen voeren hun vogels graag graan, gehakte bieten/kool/sinaasappels, enz. Wij geven er de voorkeur aan dat u maïs en soortgelijke granen beperkt tot maximaal 20%. Het voeren van grote stukken fruit en groenten, zoals hele wortelen, kan in de bek of de nek van de vogel blijven steken. De korrelvoeders zijn het beste. Wij adviseren geen “junk food”, restjes, enz. De vogels kunnen worden gesekst door te kijken of er bij de mannelijke vogels een fallus uitsteekt als ze poepen. Er zijn bloedtesten die kunnen worden gebruikt om vogels te seksen. Mannelijke vogels worden meestal aan de rechterpoot gemerkt, terwijl vrouwtjes aan de linkerpoot worden gemerkt.

Volwassen vogels hebben omheiningen nodig die minstens 6′ hoog zijn; omheiningen van kettingen worden het meest gebruikt. Een 2″ bij 4″ gelaste draadomheining is de maximale gatgrootte die wij adviseren; tenzij u naar de paardenpanelen gaat met openingen die het hoofd niet toestaan om in het hek te vangen. Gebruik geen niet-gelaste draad die kan worden uitgerekt of gebroken. Wij adviseren om de omheining minstens 6 centimeter onder de grond te plaatsen, waar de omheining niet opgegraven kan worden. Vogels zullen proberen hun kop uit gaten te steken en roofdieren kunnen proberen in het hok te graven. Het gemiddelde hok (100′ x 300′) is voor 2 tot 6 vogels; alles minder dan 5.000 vierkante meter per vogel kan leiden tot onvruchtbaarheid. (Sommige mensen kunnen toe met 2.000 m2 per vogel, maar dit kan leiden tot management- en stressproblemen). Om met volwassen vogels te werken is een schuilhok van 40 bij 40′ nodig. De schuilplaats moet ten minste 12′ bij 12′ zijn, met deuren van 6′ breed. De deuren zijn meestal verschoven naar de ene of de andere kant van de schuur. De meeste vogels worden ’s nachts binnen gehouden om problemen met roofdieren te voorkomen. Een schuur met drie zijden kan afdoende zijn. Zolang de volwassen vogels beschutting hebben tegen regen, wind en nattigheid, kunnen ze de winters goed doorstaan. Beschutting tegen de hete zon is ook nodig, maar sproeiers kunnen sommige hennen onvruchtbaar maken. Als uw vogels aan veren plukken, hebt u misschien te veel vogels in één ruimte en/of houdt u de vogels te veel binnen. De meeste vogels houden niet van bovengrondse elektriciteitsleidingen en trillingen. Als uw weide groot genoeg is om verschillende soorten onkruid te hebben, moet de dierenarts langskomen en het land onderzoeken op giftige planten.

Het is gebruikelijk om een microchip in de linkerkant van de hals te plaatsen, als u deze identificatiemethode gebruikt. Meestal worden klittenbanden gebruikt, omdat die gemakkelijk kunnen worden verwisseld naarmate de vogels groeien. Vogels vereisen gezondheidscertificaten, laboratoriumtests en veterinaire onderzoeken voor vervoer tussen staten. Bij aankoop van een volwassen vogel kunnen we, indien mogelijk, een röntgenfoto van de hardware vóór de aankoop aanbevelen. Struisvogels hebben gewoonlijk geen inentingen nodig, tenzij er een E. coli diarree probleem is, vogelpokken, of andere ziekten in het gebied. Een zieke vogel vertoont tekenen van gewichtsverlies, diarree, verenproblemen, hangende ogen, neusuitvloeiing, gezwollen gewrichten, ademhalingsmoeilijkheden, en pluizige veren bij een rustige vogel.

De “candling dans” is een territoriale dans. Het broedseizoen is gerelateerd aan langere daglengte perioden en temperatuur (40 dagen bij 12+ uur/dag). U moet het mannetje minstens een maand voor deze periode koppelen met 1 of 2 duivinnen. Sommige wijfjes (of mannetjes) moeten worden omgewisseld als de vogels niet geïnteresseerd zijn in paren. Te veel ruilen van de vogels kan onvruchtbaarheid veroorzaken. Het seizoen begint in mei en eindigt na augustus, met juli als de piekperiode voor het leggen van eieren. Struisvogels zijn volwassen als ze ongeveer 2,5 jaar oud zijn (3 is gemiddeld). Een volwassen vogel heeft gewoonlijk slechts 3 kilo voedsel per dag nodig. Zoals bij elk dier zijn zwaarlijvige vogels niet erg gezond en hebben ze meer medische en voortplantingsproblemen. Het gebrek aan oestrogeen veroorzaakt een zwarte kleur, dus de meeste zwarte hennen zijn niet volwassen. Het is mogelijk dat een vogel “interseksueel” is (een zwart mannetje met eierstokken). Het sperma kan tot een week in de hen leven. In de natuur zit het dominante vrouwtje overdag op de eieren en het mannetje ’s nachts. De gemiddelde hen legt om de dag een ei (of ongeveer 42 eieren/jaar). In de natuur is het overlevingspercentage slechts 20%; met broeden is 70% overlevingspercentage een goed percentage. (10% van alle eieren zal onvruchtbaar zijn, 10% zal geboorteafwijkingen vertonen, en 10% van de eieren zal verloren gaan tijdens het broeden). Het uitbroeden van de eieren begint gewoonlijk in mei of juni met een lagere vruchtbaarheid (40%) en bereikt een hoogtepunt in augustus (80% vruchtbaarheid). De eieren kunnen 5 tot 7 dagen na het uitbroeden worden gekanaliseerd.

Als de vogels voor voedsel bestemd zijn, moet rekening worden gehouden met het gebruik van bepaalde geneesmiddelen en de wachttijd daarvoor. De gebruikte produkten moeten voor voedseldieren zijn goedgekeurd. Sommige antibiotica, zoals chlooramfenicol, enroflaxine en sommige sulfamiddelen zijn verboden voor gebruik bij alle voedselproducerende dieren. De gemiddelde slachtleeftijd is ongeveer 14 maanden. 17 # steaks, 57# ander vlees, 14 vierkante meter leer en de veren kunnen resulteren in een slachtwaarde van $425 ? $985 per vogel in 1990.