Afzettingslandvormen

Hierboven is Spurn head, een van de vele beroemde landtongen langs de kustlijn van het Verenigd Koninkrijk.

Mondtongen ontstaan door het proces van “Long shore drift”. Een deel van het geërodeerde materiaal raakt verstrikt in de golven en wordt door de zee meegevoerd langs de kustlijn in cellen die littorale cellen worden genoemd. Het materiaal wordt zigzaggend langs de kustlijn meegevoerd door de golven, die het materiaal schuin omhoog en schuin omlaag slaan.

De hoek van de golfslag wordt bepaald door de heersende wind (de overheersende of belangrijkste richting waarin de wind waait).

Overal waar de kustlijn breekt (bv.

Overal waar een breuk in de kustlijn is (b.v. door een rivier of een verandering in de richting van de kustlijn) wordt het materiaal het dichtst bij de kust afgezet.

Dit komt omdat er vaak tegenstromingen zijn en de snelheid afneemt, zodat er materiaal valt of wordt afgezet.

Op den duur hoopt dit materiaal zich op in zee en vormt een landtong. Zoals te zien op de foto hiernaast van Spurn Head

. De landtong buigt vaak naar het land toe doordat de heersende wind de golven stuurt die het sediment naar de kust duwen.

Achter landtongen ontstaan vaak kwelders omdat de landtong bescherming biedt tegen de sterkere golven en de wind, waardoor zouttolerante planten kunnen groeien.

Als een landtong zich uitstrekt van landtong tot landtong, ontstaat er een zeereep. U kunt dit proces zien in een animatie op deze link.