Absorptie van vitaminen

Absorptie van vitaminen

Vitaminen zijn organische moleculen die nodig zijn voor een normaal metabolisme bij dieren, maar die ofwel niet in het lichaam worden gesynthetiseerd ofwel in onvoldoende hoeveelheden worden gesynthetiseerd en uit de voeding moeten worden gehaald. De absorptie van vitaminen gebeurt hoofdzakelijk in de dunne darm.

De absorptie van vitaminen in de darm is van cruciaal belang om deficiëntietoestanden te vermijden, en een stoornis in de intestinale vitamineabsorptie kan het gevolg zijn van een aantal factoren, waaronder darmziekten, genetische afwijkingen in transportmoleculen, overmatig alcoholgebruik en interacties met geneesmiddelen.

Absorptie van in water oplosbare vitaminen

De meeste in water oplosbare vitaminen zijn beschikbaar voor intestinale absorptie uit twee bronnen: 1) de voeding, en 2) synthese door microben in de dikke darm of, in het geval van herkauwers, de pens. Tot deze vitaminen met dubbele oorsprong behoren biotine, foliumzuur, pantotheenzuur, riboflavine en thiamine. Ascorbinezuur kan door veel dieren worden gesynthetiseerd, maar niet door primaten of cavia’s, bij wie het een echte vitamine is en uit voedingsbronnen moet worden verkregen. Niacine is ook een beetje anders – het kan in het lichaam worden gesynthetiseerd uit tryptofaan, maar wordt ook in de darm geabsorbeerd uit voedingsbronnen.

Wateroplosbare vitaminen uit voedingsbronnen worden voornamelijk in de dunne darm geabsorbeerd, terwijl die welke door microben in de dikke darm worden gesynthetiseerd, daar ook worden geabsorbeerd. Voor de meeste van deze vitaminen zijn specifieke transportsystemen geïdentificeerd die opname vanuit het darmlumen naar de enterocyt en export vanaf het basolaterale oppervlak van de enterocyt mogelijk maken. Sommige van deze transporters zijn natriumafhankelijk, andere niet.

Absorptie van vetoplosbare vitaminen

De vetoplosbare vitaminen A, D, E en K worden uit het darmlumen geabsorbeerd via dezelfde mechanismen die voor de absorptie van andere lipiden worden gebruikt. Kort gezegd worden zij samen met andere lipiden en galzuren in gemengde micellen in het lumen van de dunne darm opgenomen en komen zij grotendeels via diffusie in de enterocyt terecht. Binnen de enterocyt worden zij opgenomen in chylomicronen en via exocytose naar de lymfe geëxporteerd.