A Muslim perspective on female circumcision

Westerse waarnemers kunnen niet begrijpen waarom vrouwen clitoridectomie zouden willen beoefenen, net zoals ze verbijsterd zijn over de vocale, zij het meestal onuitgesproken, afwijzing door veel moslims van de conferentie in Caïro. De strijdlijnen die getrokken worden hebben aan de ene kant professionals op het gebied van de volksgezondheid, ontwikkelingsorganisaties en feministen en aan de andere kant conservatieve en “fundamentalistische” moslims die, als ze al gehoord worden, onmogelijk antediluviaans klinken. Veel moslims, waaronder ikzelf, voelen zich ongemakkelijk bij beide partijen. Wat nodig is, is een alternatief voor deze polarisatie. Het alternatief dat ik voorstel is het islamitisch juridisch discours, dat misschien het best kan worden omschreven als de discursieve arena waarin kwesties van maatschappelijk belang worden uitgewerkt. Dat positieve verandering van binnenuit tot stand kan komen – met gebruikmaking van het islamitisch discours – is mogelijk omdat islamitische discursieve systemen breed en genuanceerd genoeg zijn om ruimte te bieden aan een grote verscheidenheid van medische en volksgezondheidsinspanningen. Betekenisvolle sociale verandering en verbeterde volksgezondheid zouden tot stand kunnen komen door het stimuleren en herstellen van de vele islamitische sunnah (voorbeeldige) praktijken die zo bevorderlijk zijn voor lichamelijk en materieel welzijn. Door verandering aan te pakken via bestaande, en bewezen, traditionele vormen, zouden moslims in staat zijn om waardevolle en zinvolle verandering in hun gemeenschappen te bewerkstelligen. Moslimgemeenschappen zouden niet afhankelijk moeten worden van Westerse instanties en hun eigen natiestaten om hun problemen op te lossen, inclusief de tragische gevolgen van de wijdverbreide infibulatie en clitoridectomie; in plaats daarvan moeten we onze eigen traditionele praktijken toepassen en een inheems islamitisch juridisch discours ondersteunen.