8 mannen delen hoe het was om voor de eerste keer verliefd te worden

Tegen wie hebben we het?

Arun, 28

‘Ik ontmoette ze op de universiteit toen ik 19 was, ik was erg in mezelf en probeerde meer over mezelf te leren omdat ik een heel slechte tijd had gehad op de middelbare school.

‘Ze gaven me alles. Ik begon te leren dat ik op een natuurlijke manier gevoelens ontwikkelde, iets wat ik nog niet eerder had gevoeld en ik leerde na een tijdje dat het echt speciaal was.

‘We eindigden samen na een jaar van elkaar leren kennen en het was een moeilijk verhaal, maar de magie gebeurde! Ik geloof dat ware liefde wel degelijk bestaat, want het blijft voor altijd bij je, hoeveel pijn of strijd er ook is!’

Josh, 21

‘Het was 22 oktober 2013 (ik weet de exacte datum), ik was 16 en kan me alles herinneren wat er die dag is gebeurd.

‘Ik was mijn lokale voetbalteam aan het volgen bij een uitwedstrijd in Rotherham, we waren in hun lokale centrum aan het eten en we liepen drie meisjes tegen het lijf die uit dat gebied kwamen.

‘We raakten aan de praat met ze beetje banter, ik kende haar naam en kon haar nergens vinden op sociale media totdat ik op een post van Twitter viel van een of ander meisje aan haar vriendin over bantering football away fans en bingo. Ik had haar gevonden.

‘We spraken uren achtereen aan de telefoon. We staken zo veel tijd in elkaar gedurende ongeveer drie weken tot we overeenkwamen elkaar te ontmoeten – toen ging het bergaf; ze wist niet zeker of ze elkaar zou ontmoeten, werd nerveus en overwoog elkaar nooit meer te spreken.

‘Ongeveer drie maanden na deze situatie belandde ik in een relatie die twee jaar duurde, maar terwijl dit gaande was spraken we elkaar nog steeds. Mijn gevoelens voor haar gingen niet meer weg dus heb ik het uitgemaakt met het meisje waar ik toen mee was.

‘Ik heb haar gebeld en we hebben elkaar uiteindelijk ontmoet. Uiteindelijk zijn we meer dan een jaar samen geweest totdat het zover was dat we allebei andere dingen wilden.

‘We spreken elkaar nog steeds, we zijn allebei smoorverliefd op elkaar, we vertellen elkaar elke dag hoe we ons nog steeds voelen, en we hebben afgesproken om elkaar eind januari te ontmoeten om te kijken of we het liefdesverhaal weer kunnen aanwakkeren. Voorlopig is dat het.’

Nathan, 29

‘Ik was 18, hij was 22. Hij was biseksueel, hoewel hij me in het begin vertelde dat hij homo was. We waren acht jaar samen en na een paar jaar heen en weer vechten kwam er uiteindelijk een eind aan.

‘Het was absoluut mijn eerste liefde. Maar ik ben natuurlijk verder gegaan sindsdien en heb een diepere betekenis van de term geleerd.

‘Hij is nu verloofd met een vrouw en is gelukkig, en ik wens hem het beste.

‘Ik ben met iemand nieuw, niet veel geluk gehad op de dating scene maar gewoon genieten van het ontdekken van mezelf als ik denk dat na die relatie eindigde ik had deze angst om nooit alleen te willen zijn. Maar ik heb geleerd dat het goed en zelfs gezonder voor me is om dit te doen.’

Jordan, 23

‘Ik moet een jaar of twaalf zijn geweest toen we elkaar voor het eerst ontmoetten, want we waren net begonnen met de middelbare school.

‘Onze vriendschap groeide gewoon uit gemeenschappelijke interesses – en veel tijd die we ’s avonds doorbrachten met het elk uur opnieuw draaien van de telefoon om te voorkomen dat onze ouders moesten betalen voor de gesprekken.

‘We waren veel bij elkaar in de buurt, en toen we een jaar of veertien waren, begonnen we bij elkaar thuis te logeren. Er gebeurde nooit meer iets tussen ons dan de hele nacht opblijven om spelletjes te spelen of samen grappige YouTube-video’s te bekijken.

‘Het was gewoon een overweldigend ontzag dat iemand zo interessant kon zijn, ook al wist ik bijna alles wat er over hen te weten viel.

‘Tegen de tijd dat we ongeveer 16 waren, kregen we verkering, lange tijd wist ze niet of ze gevoelens voor me had, maar uiteindelijk begonnen we “uit te gaan” zoals je dat toen noemde.

‘Ik kan me niet herinneren hoe lang het duurde, maar ik herinner me dat het niet lang was. We vonden het allebei ongemakkelijk en keerden terug naar “gewoon vrienden” zijn. Onze relatie was nooit lichamelijk, hoewel ik met andere mensen was geweest voordat we samen waren.

‘Ik herinner me dat ik altijd vrij aanhankelijk was en zij onzeker was en niet goed tegen complimentjes kon. Wel uitte ze zich soms in brieven aan mij. Die heb ik nog steeds. We spreken elkaar nu nog maar zelden, ze woont in het buitenland.

‘We hebben allebei een gelukkige lange-afstandsrelatie met meisjes die in de VS wonen.

‘We zien elkaar gemiddeld een keer per jaar, een keer een paar jaar geleden zijn we allebei dronken geworden en hebben we samen op haar bank geslapen, maar we zijn niet zover gekomen dat we seks hebben gehad – we hebben er daarna over gesproken en we hebben allebei toegegeven dat het te raar zou zijn als er iets zou zijn gebeurd, hoewel delen van ons zouden willen dat er wel iets was gebeurd.

‘Soms voeren we nog lange gesprekken, net als toen we jonger waren. Ik vertrouw haar alles toe, en beschouw haar nog steeds als een van mijn beste vrienden. Ik denk dat een klein deel van mij nog steeds van haar houdt, maar nu misschien op een andere manier.’

Martin, 20

‘We leerden elkaar kennen via onze gemeenschappelijke middelbare school. Ik liet toevallig een stapel folders vallen toen zij in de buurt was en zij kwam me helpen ze op te rapen (het klinkt als een film, ik weet het). Daarna liep ze met me mee en we praatten samen.

‘Uiteindelijk voegde ze me toe op Facebook en we stuurden elkaar non-stop berichtjes.

‘Waardoor realiseerde ik me mijn liefde voor haar? Voor mij was het ongeveer drie maanden na onze relatie. Ik realiseerde me plotseling dat ik afhankelijk van haar was. Ik realiseerde me dat ik haar nodig had. Alleen al het zien van haar naam op mijn telefoon maakte me zo gelukkig. Laat staan wanneer ik haar daadwerkelijk kon zien.

‘Het was ook hoe we de dingen meteen serieus namen, zoals we begrepen dat we tijd nodig hadden om vrienden te zien, enzovoort, bijna onmiddellijk zonder iets tegen elkaar te zeggen. Ze paste gewoon in mijn leven en ik hield van elke seconde ervan.

‘Uiteindelijk gleden “die drie woorden” uit mijn mond en ze keek me geschokt aan. Toen pakte ze me vast en hield me steviger vast dan ze ooit eerder had gedaan, terwijl ze ook zei: “Ik hou ook van jou”.

‘Toen ik haar voor het eerst ontmoette, was ze erg stil en angstig. De eerste maand van onze relatie wilde ze niet eten waar ik bij was (vanwege haar geestelijke gezondheidstoestand). Maar ze had altijd haar liefdevolle en zorgzame kant, die ze uiteindelijk op mij kon gebruiken.

‘Ze kwam echt in haar element en maakte me de gelukkigste die ik ooit ben geweest. Ze gaf me het gevoel dat ik gewaardeerd werd. Ze kreeg meer en meer zelfvertrouwen naarmate de tijd verstreek en ik hielp haar met haar geestelijke gezondheid. Ze leek er na ongeveer 6 maanden overheen te komen, wat zo bevredigend was om te zien.

‘In totaal waren we precies twee jaar samen. Toen we ongeveer 21 maanden samen waren, begon het minder te worden. Onze relatie had die oorspronkelijke vonk verloren, en de dingen werden snel muf. We kregen steeds vaker ruzie en uiteindelijk verontschuldigde ik me altijd, ook al wist ik dat ze fout zat.

‘Toen we 23 maanden waren, begon ze erg manipulatief te worden. Ze zorgde ervoor dat ik mijn vrienden niet meer zag omdat ik dan niet meer met haar kon praten, ze zeurde tegen me totdat ze haar zin kreeg, enz. Voor de eerste (en laatste) keer, nam ik wraak op haar en schreeuwde rechtstreeks in haar gezicht. We realiseerden ons toen allebei dat het niet goed ging en zeiden dat we misschien wat bedenktijd moesten nemen.

‘De laatste keer dat ik haar zag was op ons tweejarig jubileum. Ze kwam naar mij toe en we waren weer lief en knuffelig, ik kookte haar lievelingseten en alles leek weer goed. Maar toen ze thuiskwam zei ze tegen me “het was geweldig om je vandaag als vriendin te zien” en ik was de kluts kwijt.

‘Hoe verdrietig ik er ook nog steeds over denk, ik heb geen moment spijt van haar. Ze heeft me zoveel geleerd en me de gelukkigste twee jaar van mijn leven gegeven. Zij is verder gegaan en heeft andere partners gevonden, terwijl ik mijn volgende serieuze partner na haar nog steeds niet gevonden heb.’

Jack, 25

‘Ik was 9, zij was 8. Ik kom uit Dublin en zij uit Surrey. We ontmoetten elkaar op een familievakantie in Portugal, en ik had nog nooit iemand ontmoet die zo geïnteresseerd in me was.

‘We hielden daarna nog lang contact, en technisch gezien hielden de families van iedereen contact, in plaats van alleen die van mij en haar. Maar iedereen wist dat het om mij en haar ging. Ik ging elke dag naar de bibliotheek, want we hadden geen internet, om met haar op MSN te praten.

‘Naarmate we ouder werden, bleven we praten, op nieuwe manieren, met minder ouderlijk toezicht. We bezochten elkaar, met familie en zonder. Ze was gek op me, belde elke dag zodra ik thuiskwam van school en sms’te constant. Ik ging door honderden euro’s krediet en gaf het netwerk de schuld.

‘Ik had geen idee wat ik voor haar voelde, want ik was 14, maar het was heel erg sterk.

‘Zij was de eerste persoon die me ooit vertelde dat ze van me hield, en ik had geen idee wat dat betekende, maar het was ongelooflijk. Ik vond het heerlijk om het opgeschreven te zien en ze stuurde me kleine cadeautjes met die zin erop. Het ging nog ongeveer een jaar door. Bebo wederhelften, elkaars vrienden alles over elkaar vertellen, plannen maken om elkaar te bezoeken.

‘Ik denk dat ze op een dag, toen we ongeveer 15 waren, besefte hoe gek dit allemaal was en me vertelde dat het allemaal moest eindigen. Ik denk dat ik haar als mijn vriendin beschouwde, maar ik had nooit de moed haar te kussen, waar ik nog lang spijt van had. Ik zag haar zo zelden.

‘We hadden veel ruzie rond die leeftijd, omdat we probeerden vrienden te blijven op een fysieke en emotionele afstand terwijl we allebei onze interesse in andere mensen onderzochten, zoals alle 15-jarigen doen.

‘Maar de afgelopen 10 jaar zijn we in contact gebleven, ontmoetten elkaar als goede vrienden elke keer als we konden. Vier jaar geleden logeerde ze een week bij me, en toen ze me vertelde dat ze naar Australië ging verhuizen (dat deed ze niet), heb ik haar ontmoet om afscheid te nemen. We praten niet veel, en ik vraag me soms af of we nog vrienden zouden zijn als we elkaar op ons 20e hadden ontmoet in plaats van op ons 10e, maar ze is een van de belangrijkste mensen in mijn leven en ik zou een moord doen om haar te verdedigen.

‘We hebben sindsdien allebei een vrij vergelijkbare ervaring met partners gehad, denk ik. We zijn allebei constant met iemand en kunnen niet zonder de intensiteit en aandacht van verliefdheid. Misschien is het toeval. Maar ik weet van mijn kant dat het tot voor kort duurde voor ik begreep dat genegenheid in vele vormen bestond.

‘Ik zocht haar soort obsessie bij iedereen met wie ik lange tijd samen was. Herinneringen aan haar zijn mijn gelukkigste herinneringen. Het gebeurt ook dat ze mooi is, maar ik moet zeggen dat ik dat nooit aan haar heb gemerkt toen ik jonger was.’

Nick, 56

‘Ik was negen jaar oud en was net begonnen op een nieuwe basisschool in een nieuwe stad, wat moeilijk was omdat ik niemand kende. Ik had moeite om me aan te passen.

‘We moesten verhuizen omdat mijn oudere zus bijna was omgekomen bij een heel zwaar verkeersongeluk in het dorp waar we woonden, vlak bij ons huis. Mijn moeder kon het niet meer aan om daar te wonen, dus moesten we verhuizen. Al mijn vrienden bleven achter.

‘Een van de allereerste vrienden die ik op mijn nieuwe school maakte, was een meisje dat Tracey heette. Ze zat bij mij in de klas en was net uit Australië naar Engeland gekomen.

‘Ze was de oudste van drie zussen. Ik adoreerde haar vanaf het eerste moment dat ik haar zag. We trokken veel met elkaar op. We woonden dicht bij elkaar en ik was altijd bij haar thuis.

‘Ze was anders op een goede manier, het was opwindend dat ze van de andere kant van de wereld kwam.

‘We waren dikke vriendinnen. Toen we 11 waren gingen we naar aparte middelbare scholen en we verloren elkaar uit het oog, hoewel ik haar nog wel een of twee keer zag. Ik hield nog steeds veel van haar, maar was een erg verlegen jongen.

‘Ik ging van school toen ik 16 was en ging bij de marine en ik dacht dat dat het was.

‘Ongeveer twaalf jaar later trouwde ik en ging naar Australië voor mijn huwelijksreis. Terwijl ik met mijn nieuwe vrouw in Sydney was, nam ik contact op met de vader en moeder van Tracey, van wie ik wist dat ze naar Australië waren teruggekeerd en in de buurt van Sydney woonden.

‘Mijn vrouw en ik gingen hen een dag bezoeken en onbekend voor mij hadden ze geregeld dat Tracey en haar man (want zij was nu ook getrouwd) bij hen thuis gedag zouden komen zeggen. Het was iets fantastisch en ook iets afschuwelijks. Zodra ik haar zag realiseerde ik me dat ik nog steeds heel sterke gevoelens voor haar had. Natuurlijk kon ik er niets aan doen.

‘We hebben een leuke dag gehad en zijn weer onze eigen weg gegaan. We kregen allebei kinderen en vreemd genoeg gingen we na ongeveer 17 jaar allebei van onze partner scheiden. Een paar jaar later… zo’n acht jaar geleden kwam ik op Facebook en na een jaar of twee rotzooien op Facebook vonden we elkaar weer.

‘Hoewel we inmiddels andere partners hebben, chatten we nog regelmatig en delen we verhalen. Het is zo heerlijk om weer contact te hebben.

‘Ik vraag me soms af of er iets tussen ons zou zijn gebeurd als de afstand geen rol had gespeeld. Ik heb haar een paar jaar geleden gezegd dat ik nog steeds van haar hield en dat er altijd een speciaal plekje voor haar in mijn hart zou zijn… de soppige romanticus die ik ben!

Ian, 53

‘Ik ontmoette een vrouw op de universiteit in 1982. Ze was twee jaar ouder. Het klikte gewoon, we brachten zoveel tijd samen door.

‘Ik was dol op haar, haar lach, haar maniertjes, ze lachte zo veel, had nooit een slecht woord voor iemand. We gingen picknicken, naar het theater, concerten, marsen, rally’s, rugby, we dronken wijn, bier en whisky. We hielden.

‘Ze studeerde af, we gingen naar een feestje, hadden een leuke tijd, we gingen weg kregen een lift naar huis met vrienden, aparte auto’s. Een dronken bestuurder reed door het rode licht. Ze stierf vier dagen later in het ziekenhuis. Ik heb één tattoo, haar initialen in mijn arm. 34 jaar later gaat er geen dag voorbij dat ik me haar niet herinner.’

MORE : Zeven mannen vertellen hoe het is om een depressie te hebben

MORE : We vroegen jongens hoe het was om hun maagdelijkheid te verliezen