13 Feiten die iedereen moet weten over Borderline Persoonlijkheidsstoornis

Borderline persoonlijkheidsstoornis (BPD) is een vaak zeer verkeerd begrepen aandoening van de geestelijke gezondheid die vaak wordt verward met bipolaire stoornis. In werkelijkheid is het een geheel andere psychische aandoening. Neem een paar minuten de tijd om de onderstaande feiten te lezen en een beter begrip te krijgen van borderline persoonlijkheidsstoornis, samen met de mensen die ermee leven.

Borderline persoonlijkheidsstoornis veroorzaakt vaak symptomen zoals extreme stemmingswisselingen en onzekerheid in hoe een persoon zichzelf en anderen ziet.

Mensen met BPD hebben de neiging om moeite te hebben met het reguleren van emoties, een wankel gevoel van zichzelf, en een patroon van intense, onstabiele relaties. In de kern beïnvloedt BPD de manier waarop een persoon over zichzelf en anderen denkt en voelt zodanig dat het hun dagelijks leven negatief beïnvloedt, volgens de Mayo Clinic.

De vijfde editie van het Diagnostic and Statistical Manual, dat professionals in de geestelijke gezondheidszorg gebruiken om psychische aandoeningen te diagnosticeren, vereist dat iemand ten minste vijf van de volgende symptomen vertoont om een diagnose BPD te krijgen:

1. Pannende pogingen om verlating te vermijden (of die nu echt of ingebeeld is)
2. Een patroon van onvaste en intense relaties die heen en weer slingeren tussen genegenheid en liefde (idealisatie) tot afkeer of woede (devaluatie)
3. Een slecht of onstabiel zelfbesef
4. Impulsief en gevaarlijk gedrag op ten minste twee potentieel schadelijke gebieden, zoals veel geld uitgeven of onveilige seksuele contacten hebben
5. Zelfbeschadigendzelfbeschadigend of suïcidaal gedrag/bedreigingen
6. Extreme stemmingswisselingen die meestal een paar uur duren
7. Leeg gevoel
8. Woedebeheersingsproblemen
9. Het gevoel afgesneden te zijn van zichzelf of van de werkelijkheid

Het is mogelijk om een mix van deze symptomen te ervaren en geen borderline persoonlijkheidsstoornis te hebben. De tekenen moeten buitengewoon en aanhoudend zijn om aan de criteria voor deze aandoening te voldoen.

Zo ervaren mensen met BPD niet alleen stemmingswisselingen. Deze verschuivingen kunnen zo ernstig zijn dat een persoon zich overmand voelt door enorme golven van emotie, vertelt Francheska Perepletchikova, Ph.D., assistent-professor psychologie in de psychiatrie aan het Weill Cornell Medical College en oprichter en directeur van het Youth-Dialectical Behavior Therapy Program in Weill Cornell Medicine en NewYork-Presbyterian Hospital, SELF. En de prikkel voor deze extreme emotionele reacties kan klein zijn, zoals een geliefde die op zakenreis vertrekt, aldus het National Institute of Mental Health (NIMH).

Of, als een ander voorbeeld, veel mensen zonder BPD hebben een angst dat mensen die ze aardig of lief vinden hen verlaten. Maar mensen met BPD ervaren dit vaak zo intens dat ze het moeilijk hebben om anderen te vertrouwen en mensen preventief uit hun leven zullen snijden, volgens het NIMH.

BPD zou ongeveer 1 procent van de mensen in de Verenigde Staten treffen.

De National Comorbidity Survey Replication van 2007, gepubliceerd in Biological Psychiatry, biedt een schatting van hoeveel mensen BPD hebben. De nationaal representatieve studie onderzocht 5.692 mensen en ontdekte dat terwijl de prevalentie van een persoonlijkheidsstoornis ongeveer 9 procent was, slechts 1,4 procent van de respondenten voldeed aan de diagnostische criteria voor BPD in het bijzonder.

Mensen met BPD hebben vaak andere psychische aandoeningen.

Volgens The National Comorbidity Survey Replication, had 84,5 procent van de respondenten met BPD een co-occurring psychische stoornis.

De aard van deze comorbiditeiten varieert van persoon tot persoon en kan het herkennen van BPD moeilijk maken, volgens het NIMH. Bijvoorbeeld, intense episodes van depressie kunnen een symptoom zijn van BPD, maar ze kunnen ook het gevolg zijn van een aandoening zoals depressieve stoornis of bipolaire stoornis.

De relatie tussen BPD en andere aandoeningen wordt niet volledig begrepen. Perepletchikova legt uit dat in het geval van iets als een stoornis in het middelengebruik, het een negatief copingmechanisme kan zijn om met de pijnlijke symptomen van BPD om te gaan. Evenzo kunnen de gevoelens van verlating en vervreemding (van zichzelf en anderen), samen met een gebrek aan hechte en stabiele relaties, depressie in de hand werken, zegt Perepletchikova.

Borderline persoonlijkheidsstoornis en bipolaire stoornis zijn niet hetzelfde.

Ze delen wel enkele belangrijke overeenkomsten, namelijk dat bipolaire stoornis ook extreme verschuivingen in stemming en gedrag veroorzaakt. Maar die verschuivingen zijn voornamelijk tussen depressieve en manische episoden (het hebben van een abnormaal verheven en energieke stemming) of hypomane episoden, die ook ongewoon hoge energie- en activiteitsniveaus met zich meebrengen, maar in mindere mate. Ook de verlatingsangst en onstabiele persoonlijke relaties die typisch zijn voor BPD staan niet in de diagnostische criteria voor bipolaire stoornis.

Mensen met BPD lopen een verhoogd risico op zelfbeschadiging en zelfmoord door een mix van intense emoties en impulsiviteit.

Naast zelfbeschadiging komen zelfmoordgedachten en -gedrag significant vaker voor bij mensen met BPD, volgens het NIMH. Het algemeen aanvaarde cijfer dat door de American Psychiatric Association wordt genoemd, schat dat 8 tot 10 procent van de mensen met BPD door zelfmoord zullen sterven, wat tragisch hoog is. Dit gezegd hebbende, is het belangrijk om in gedachten te houden dat, aangezien het percentage zelfmoordpogingen in deze gemeenschap zo hoog is (sommige bronnen spreken van 60 tot 70 procent), het aantal voltooide zelfmoorden gelukkig lager is dan het zou kunnen zijn.

Mensen met BPD kunnen overgaan tot zelfbeschadiging omdat het aanvoelt als een onmiddellijke verlichting van verhoogde emoties, legt Perepletchikova uit. Evenzo kan iemand een zelfmoordpoging doen als een impulsieve manier om om te gaan met het diepe emotionele lijden dat BPD kan veroorzaken, aldus Katherine Dixon-Gordon, Ph.D., een klinisch psycholoog en assistent-professor die BPD bestudeert aan de Universiteit van Massachusetts Amherst, vertelt SELF.

Er is geen enkele oorzaak van BPD, maar deskundigen geloven dat er verschillende belangrijke risicofactoren bij betrokken zijn.

Volgens het NIMH suggereert onderzoek dat een combinatie van erfelijke, neurologische en omgevingsfactoren iemands kans op BPD vergroten.

Als een familielid BPD heeft, heb je meer kans om het ook te hebben, maar er is geen bekend gen gekoppeld aan de aandoening, volgens het NIMH. Het lijkt er ook op dat de hersenen van mensen met BPD structurele en functionele veranderingen hebben in gebieden die verband houden met zaken als emotionele regulatie, maar het is niet duidelijk of deze veranderingen een oorzaak of gevolg zijn van de aandoening. En als het gaat om omgevingsfactoren, melden veel mensen met BPD gevallen van jeugdtrauma’s, waaronder misbruik, verlating en onstabiele relaties met hun ouders.

Sommige deskundigen pleiten voor het diagnosticeren van BPD bij adolescenten, terwijl anderen liever wachten tot de volwassenheid.

Er is een algemene aarzeling geweest om persoonlijkheidsstoornissen te diagnosticeren bij mensen onder de 18. Zoals de Mayo Clinic uitlegt, kan wat op BPD lijkt soms gewoon deel uitmaken van de emotionele rijping van een kind of tiener.

Dit gezegd hebbende, ontdekken clinici dat BPD kan worden opgespoord bij kinderen en adolescenten. Mogelijke tekenen zijn vergelijkbaar met die bij volwassenen en omvatten het nemen van impulsieve risico’s, frequente woede-uitbarstingen, voortdurende interpersoonlijke problemen, een duidelijk laag gevoel van eigenwaarde en herhaaldelijke zelfverwonding of zelfmoordpogingen.

“Hoe eerder we ingrijpen, hoe groter de kans dat we kunnen helpen,” legt Dixon-Gordon uit.

De eerstelijnsbehandeling voor BPD is therapie.

“Het doel is om onze cliënten te helpen emotionele regulatiespieren op te bouwen, om zo te zeggen, zodat ze in staat zullen zijn om de impact van die emoties te weerstaan ,” zegt Perepletchikova. “We kunnen hun emotionele reactiviteit niet wegnemen, maar we kunnen hen vaardigheden geven om te reageren op de emotionele reactie.”

Een methode hiervoor is dialectische gedragstherapie (DBT), die acceptatie en mindfulness van iemands emotionele toestand combineert met copingvaardigheden voor deze emoties, per het NIMH. Cognitieve gedragstherapie (CGT), die mensen met BPD kan helpen hun emoties en gedragingen te identificeren en te beheersen, is een andere gebruikelijke optie, zegt het NIMH.

Het kan moeilijk zijn voor een persoon met BPD om hun therapeut te vertrouwen, maar die band is vaak fundamenteel voor herstel.

Dit is de reden waarom therapeuten die BPD behandelen meestal de nadruk leggen op acceptatie en validatie, zegt Perepletchikova. (Ze merkt op dat er een belangrijk onderscheid is tussen het accepteren van een uitspraak of gedrag – “Ik begrijp waarom je dat deed” – en het goedpraten ervan – “Goed gedaan, blijf dat doen.”)

Naast dit één-op-één-model kunnen groepssessies onder leiding van een therapeut mensen met BPD ook helpen om te leren hoe ze het beste met andere mensen kunnen omgaan en zich tegenover andere mensen kunnen uiten, aldus het NIMH.

Er zijn geen medicijnen die specifiek worden aanbevolen om BPD te behandelen.

Er zijn gewoon nog niet duidelijk genoeg voordelen om medicijnen te gebruiken als primaire behandeling voor BPD, legt het NIMH uit.

Hoewel, een psychiater kan medicatie voorschrijven om bepaalde symptomen aan te pakken die sommige mensen ervaren, zegt Perepletchikova, zoals stemmingsstabilisatoren voor emotionele instabiliteit. Bovendien kan iemand met BPD die ook een klinisch gediagnosticeerde co-occurring stoornis heeft, zoals angst, depressie of PTSS, medicijnen nemen om die aandoeningen te behandelen.

BPD wordt vaak gestigmatiseerd, zelfs onder zorgverleners.

Een 2013 review van beschikbare literatuur gepubliceerd in Innovations in Clinical Neuroscience ontdekte dat sommige aanbieders in de geestelijke gezondheidszorg onjuiste en schadelijke opvattingen hebben over BPD. Leken kunnen deze mythes ook geloven.

Een van de meest wijdverbreide misvattingen onder zowel professionals als niet-professionals is dat mensen met BPD opzettelijk, kwaadwillig proberen om de mensen om hen heen te manipuleren met hun uitingen van extreme emotie of zelfbeschadiging, zegt Dixon-Gordon. Dit is onjuist. Deze symptomen zijn het gevolg van een psychische aandoening, niet van een persoon die uit vrije wil besluit dat hij andere mensen wil manipuleren.

Mensen met BPD kunnen empathische en lieve mensen zijn.

“Extreme emotionele gevoeligheid brengt serieuze uitdagingen met zich mee, maar er zijn ook voordelen,” zegt Perepletchikova. In haar ervaring zijn mensen met BPD vaak beter in staat om de gevoelens van andere mensen te begrijpen. Ze gelooft ook dat veel mensen met BPD ongewoon creatief zijn omdat ze een diepere en bredere ervaring van menselijke emotie hebben waaruit ze kunnen putten.

Dit is een deel van de reden dat Perepletchikova zegt dat mensen met BPD haar favoriete populatie zijn om te behandelen. “Het zijn echt leuke, creatieve, meelevende, mooie mensen,” legt ze uit.

Met een gedegen therapie en hard werken, kunnen de vooruitzichten op lange termijn voor mensen met BPD rooskleurig zijn.

“Onderzoek toont aan dat de remissiepercentages ongelooflijk hoog zijn,” zegt Dixon-Gordon. Een studie van 175 BPD-patiënten, gepubliceerd in de Archives of General Psychiatry in 2011, toonde aan dat 85 procent binnen 10 jaar remiseerde. (De onderzoekers definieerden remissie als het voldoen aan twee of minder BPD-criteria.) De meeste van die verandering vond plaats in de eerdere jaren, zeiden de auteurs van de studie.

“BPD hoeft niet te definiëren ,” zegt Dixon-Gordon. “Het is behandelbaar, en er is hulp die er is.”

Gerelateerd:

• Wat het echt betekent om te leven met Borderline Persoonlijkheidsstoornis
• 9 feiten om te weten over narcistische persoonlijkheidsstoornis voordat je iemand een narcist noemt
• Pete Davidson vat de simpele waarheid over relaties en geestesziekten samen