12 krachtige spoken word artiesten die je aan je playlist moet toevoegen

6 min gelezen

Spoken word poëzie kan losjes worden gedefinieerd als ‘poëzie bedoeld om op te voeren’. Hoewel het ook op papier kan worden gepubliceerd, is het genre geworteld in orale tradities. In India heeft het aan populariteit gewonnen in stedelijke universiteits- en caféruimtes.

Poëzie wordt vandaag de dag steeds meer een opvallende methode van zelfexpressie. Gesproken woord poëzie in het bijzonder, bereikt een breed publiek en bouwt een krachtig platform voor kunstenaars om te spreken over verschillende sociale kwesties door middel van hun eigen identiteit en ervaringen.

Hier is een lijst van performers elke gesproken woord liefhebber moet luisteren naar.

1. Alok Vaid-Menon (Voorkeurspronomen: zij/hen)

“… Leven in Amerika is al een begrafenis bijwonen met volslagen vreemden/ Hoeveel geesten zijn er nodig voordat een begraafplaats zichzelf een land kan noemen/ Leven in Amerika is de doden de schuld geven van hun eigen dood…”

Alok Vaid-Menon is een schrijver en performer. Geboren in een Indiaas-Amerikaanse familie, spreekt zijn werk over schaamte, trauma, en geweld tegen trans- en gender non-conforme gekleurde mensen. Vaid-Menon was onlangs de jongste ontvanger van de prestigieuze Live Works Performance Act Award, toegekend aan 10 performancekunstenaars over de hele wereld. In 2017 brachten ze hun inaugurele poëzie chapbook, Femme in Public, uit.

2. Uppa Tsuyo Bantawa (Voorkeurspronomen: hij/hij en zij/hij)

“… Ik denk dat we uiteindelijk gewoon proberen trouw te zijn aan onze eigen identiteit/ de conflicten van lichaam en ziel is iets onmogelijks om uit te leggen, maar mijn lichaam/ mijn lichaam is geen universele oorlog. Ik hoef er geen kant voor te kiezen. Somedays, I wake up a man/ Somedays, a woman/ and somedays nothing…”

Tsuyo Bantawa is een Indiase spoken word artiest die genderconflicten, LGBTQIA+ ervaringen, liefde, en feminisme combineert met een poëtisch ritme dat uniek is voor hen. Hij noemt zichzelf een pagina en podium dichter, fladderend tussen twee vormen en ook twee talen (Hindi en Engels) eloquent.

3. Andrea Gibson (Voorkeurspronomen: zij/hen)

“… Het is waar, wat ze zeggen over dat homo’s zo in de mode zijn/ Hun geesten raken nooit uit de mode/ Zelfs het leven, het is als begrafenispraktijk/
De helft van ons is al dood voor onze familie voordat we sterven…”

Andrea Gibson is een Amerikaanse dichteres en activiste. Haar poëzie richt zich op gendernormen, politiek, sociale hervorming, en liefde. Gibson werd vier keer Denver Grand Slam Champion, vierde op de National Poetry Slam 2004, en derde op zowel de 2006 als de 2007 Individual World Poetry Slam. Pole Dancing To Gospel Hymns, The Madness Vase, Pansy, Take me with You, Lord of the Butterflies zijn enkele van hun gepubliceerde werken.

Ook te lezen: Spoken Word Poëzie en Verzet: Teaching Life, Sir.

4. Dr. Abhijit Khandkar (Voorkeurspronomen: hij/zij)

“… En telkens als ik je niet genoeg haat, denken ze dat ik niet genoeg van mijn land hou, alsof dat een vereiste is voor wie dan ook/ Telkens als ik iets in jouw voordeel zeg, krijg ik te horen: “Je bent zo’n anti-national. Je kunt beter naar Pakistan gaan.” Haat is altijd gemakkelijk. Vrede vergt veel werk…”

Dr Abhijit Khandkar is de medeoprichter van The Rhyme Republic, een poëzie en kunst initiatief. Hij is geboren en getogen in een boeddhistisch gezin in Mumbai, en schrijft in het Engels, Hindi, en Marathi. Zijn werk is onder meer gepubliceerd in The Bombay Literary Magazine, New England Review of Books en Bookay literary compilation. Hij traceert zijn wortels terug tot de rijke Dalit, Bahujan culturele diaspora en probeert zijn identiteit in zijn werk te verkennen.

5. Safia Elhillo (Voorkeurspronomen: zij/hij)

“… Hebben onze moeders de eenzaamheid uitgevonden of zijn zij onze moeders geworden? Zijn we verwekt door de stilte of zijn we gewoon op zoek naar een verklaring voor deze gapende stilte? Is het verspilling of weemoed om voor onze broeders te bidden in een taal die ze nooit hebben geleerd? Whose daughters are we if we grow old before our mothers…?”

Safia Elhillo is een Soedanees-Amerikaanse dichteres die te zien was in TEDxNewYork, de BBC World Service, het Zuid-Afrikaanse Staatstheater, en Red Bull’s Frontiers. Safia is een Pushcart Prize genomineerde, co-winnaar van de 2015 Brunel University African Poetry Prize, en winnaar van de 2016 Sillerman First Book Prize for African Poets. In 2018 werd ze ook opgenomen in Forbes Africa’s 30 Under 30 in de categorie Creatives. Haar werk is vertaald in het Arabisch, Japans, Ests en Grieks.

6. Ocean Vuong (Voorkeur voornaamwoorden: hij/hij)

“omdat je nooit heilig was/ alleen mooi genoeg om gevonden te worden met een haak
in je mond
water schudde
als vonken
als ze
je omhoog trokken
& soms is je hand
het enige dat je hebt
om
jezelf
aan deze wereld vast te houden…”

Ocean Vuong is een Vietnamees-Amerikaanse dichter, redacteur, essayist en de auteur van Night Sky with Exit Wounds, dat een New York Times Top 10 Book of 2016 was, winnaar van de Whiting Award, de Thom Gunn Award, en de Forward Prize for Best First Collection. Vuong schrijft over queer verlangen, het lichaam en persoonlijke transformatie met bijna-spirituele gratie en voortreffelijke aandacht voor detail.

7. Bharath Savithri Diwakar (Voorkeurspronomen: zij/hen)

“… Nul. Stop met me te vertellen wat mijn geslacht is! Nul. Hou op me te vertellen hoe mijn geslacht eruitziet! Nul. Stop met mijn lichaam te gebruiken als bewijs tegen mijn eigen geslacht.”

Bharath Savithri Diwakar is een dichter en verhalenverteller uit Bangalore. Ze schrijven over het niet onderschrijven van gendernormen, seksualiteit, geestelijke gezondheid en lichaamsbeeld kwesties. Ze waren mentor voor India’s eerste National Youth Poetry Slam en zijn regelmatig te zien op evenementen van de Airplane Poetry Movement. Na het succes van hun solo show, Fluid, traden ze op tijdens Spoken Fest in Bombay.

8. Emi Mahmoud (voornaamwoorden bij voorkeur: zij/hij)

“… onze ouders kwamen thuis met gebroken sleutelbeenderen en een smaak van angst in hun huid gekerfd en het was onmogelijk om ergens in te geloven/ Angst is het koudste ding in de woestijn en het verbrandt je, buigt je voorover tot de helft van je lengte en bezit je en niemand hoort je want wat kan er eigenlijk groeien in de woestijn?”

Emtithal “Emi” Mahmouds familie werd als kind door oorlog uit Soedan verdreven; het grootste deel van haar werk draait om de traumatische geschiedenis van haar land. Ze is de regerende 2015 World Poetry Slam Champion en 2016 Woman of the World Co-Champion. Als UNHCR High Profile Supporter, een Yale Global Health Fellow en Leonore Annenberg Scholar, wijdt ze haar tijd aan het verspreiden van begrip door middel van poëzie en pleitbezorging, met name voor de zaak van vluchtelingen en achtergestelde gemeenschappen over de hele wereld.

9. Swastika Jajoo (Voorkeurspronomen: zij/hij)

“…Zie je, het woord ‘buitenbeentje’ past niet zo goed bij mij/ Deze oefeningen om erbij te horen die jullie als grammaticaboekjes doorgeven om een correct gebruik van voornaamwoorden te garanderen, zijn zelfverwoestend. Ik zit lekker in mijn vel, meneer. I don’t need you to stitch me another …”

Swastika Jajoo is schrijfster en dichteres. Ze zette zich enthousiast in voor gendergelijkheid via een programma genaamd Gender Bender Aurangabad dat ze samen met haar vriendin Meera runt en waar ze exclusief voor middelbare scholieren sessies over feminisme opzetten. Ze heeft opgetreden in The Bombay Review, Bangalore Review en meer recent werkte ze samen met Unerase Poetry. Ze heeft op verschillende plaatsen in India opgetreden, waaronder een onafhankelijke show genaamd A Flower Behind My Grandfather’s Ear.

10. Chrysant Tran (Voorkeur voornaamwoorden: zij/hij)

“… Ik heb de jongen op foto’s nooit herkend. Ik staarde naar mezelf in spiegels en zag alleen waar de aanraking van de scalpel verbetering kon brengen. Ik hield alleen van mijn lichaam in de taal van ontleding…”

Chrysanthemum Tran is een Vietnamees-Amerikaanse dichteres, performer & pedagoge. Ze schreef geschiedenis door de eerste transvrouw finalist te worden van de Women of the World Poetry Slam. Chrysanthemum is een 2016 Rustbelt Poetry Slam Champion en 2017 FEMS Poetry Slam Champion. Haar werk is te zien geweest in verschillende publicaties waaronder The Offing, The Blueshift Journal, Muzzle Magazine, en de Bettering American Poetry Vol. 2.

11. Angana Sinha Ray (Voorkeur voornaamwoorden: zij/hij)

“… We hebben zo vaak om de ruimte gesmeekt, dat een astronaut zich ervoor zou kunnen schamen. Maar soms, soms denk ik dat ik alleen uit de kast ben gekomen om ruimte te maken voor jouw ondergoed…”

Angana Sinha Ray is een performance artieste uit Delhi. Ze werkt momenteel bij NDTV en staat erom bekend dat ze het heeft over liefde, familie, gender en politiek met een scala aan popcultuurreferenties. Katyayini, When your Daughter Brings Home a Dyke en Personally, I am political zijn enkele van haar bekende stukken.

12. Danez Smith (Voorkeurspronomen: zij/hen)

“… Ik heb het geprobeerd, blanke mensen. Ik heb geprobeerd van jullie te houden, maar jullie hebben de begrafenis van mijn broer doorgebracht met het maken van plannen voor een brunch, te luid pratend naast zijn botten. Je onderbrak mijn zwart gesluierde rouw met wat onzin over een artikel dat je las op Buzzfeed. Je keek één keer naar de rivier, volgepropt met het lichaam van jongen na meisje nadat lieve boi & vroeg ‘waarom moet het altijd over ras gaan?’ Omdat jij het zo gemaakt hebt!…”

Ook te lezen: De poëzie van Meena Kandasamy: A Tool of Political Dissent

Danez Smith is een Amerikaanse dichter en de auteur van de dichtbundel Boy, die de Lambda Literary Award for Gay Poetry won en Don’t Call Us Dead: Poems, een finalist voor de 2017 National Book Award voor poëzie. Smith geeft een onverbloemde visie op wat het betekent om gemarginaliseerd te zijn in Amerika. Zorgvuldig omgaan met complexe onderwerpen, waaronder hun HIV-positieve diagnose, politiegeweld en ras, ze zijn ook het stichtende lid van het multigenre, multiculturele Dark Noise Collective.